Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Η συνεργατική εναλλακτική της κοινωνίας απέναντι στην κερδοσκοπική συμμαχία της διαχείρισης των απορριμμάτων


Η συνεργατική εναλλακτική της κοινωνίας απέναντι στην κερδοσκοπική συμμαχία της διαχείρισης των απορριμμάτων

του Κώστα Νικολάου


       Τα ονομαζόμενα «σκουπίδια», τα αστικά στερεά απορρίμματα (ΑΣΑ) έχουν αξία. Αποτελούν είτε πρώτες ύλες είτε ενδιάμεσα προϊόντα, που η επεξεργασία τους μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή νέων προϊόντων. Τα ΑΣΑ, αφού προέρχονται από προϊόντα, έχουν ενσωματωμένη εργατική δύναμη και υπεραξία (που ιδιοποιήθηκαν οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής και οι διαχειριστές της υπεραξίας), τις οποίες πλήρωσαν τελικά οι πολίτες αγοράζοντας τα προϊόντα. Τα ΑΣΑ λοιπόν, αποτελούν πλούτο που ανήκει στους πολίτες. Ενσωματώνοντας νέα εργατική δύναμη κατά την επεξεργασία και διαχείριση των ΑΣΑ μπορούν να παραχθούν νέα προϊόντα, μπορεί να παραχθεί νέος πλούτος.
   Σ΄ αυτήν τη διαδικασία, τίθενται τρία κρίσιμα ερωτήματα: Πώς θα γίνει η διαχείριση-επεξεργασία των ΑΣΑ; Ποιός θα την υλοποιήσει; Ποιός θα διαχειρισθεί και θα αποφασίσει για τη διανομή του παραγόμενου πλούτου;
   Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα καθορίζουν και την απάντηση στο ερώτημα: Ποιός θα καρπωθεί τον παραγόμενο πλούτο από τα ΑΣΑ;
   Πριν όμως απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, προηγείται μεθοδολογικά ένα άλλο ερώτημα.
Είναι τα ΑΣΑ πλούτος, που μπορεί να οδηγήσει σε νέο πλούτο;

   Η ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη απάντηση στο ερώτημα αν είναι τα ΑΣΑ πλούτος, που μπορεί να οδηγήσει σε νέο πλούτο, αποτελεί προφανώς βασική προϋπόθεση για την απάντηση όλων των άλλων ερωτημάτων που τέθηκαν παραπάνω.
   Ιστορικά, τα ΑΣΑ αντιμετωπίσθηκαν ως άχρηστα σκουπίδια, ως πρόβλημα προς απαλλαγή και γι’ αυτό η αρχική αντιμετώπισή τους ήταν η ανεξέλεγκτη διάθεσή τους σε χωματερές (ΧΑΔΑ: χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων) ή στην καλύτερη περίπτωση σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ).
   Εδώ και πολλές δεκαετίες, οι επιστημονικές έρευνες, καθώς και πρακτικές εφαρμογές σε όλο τον κόσμο απέδειξαν ότι η μείωση-πρόληψη μέρους των ΑΣΑ (εξοικονόμηση πόρων – ενέργειας), η επαναχρησιμοποίηση του τμήματος των ΑΣΑ που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μετά από επισκευή-επεξεργασία, η ανακύκλωση άλλων τμημάτων των ΑΣΑ (πχ χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο, πλαστικό, μέταλλα κλπ), η κομποστοποίηση-λιπασματοποίηση του οργανικού κλάσματος, ακόμα και η θερμική επεξεργασία τους μπορούν να οδηγήσουν στην παραγωγή νέων προϊόντων, στη δημιουργία νέου πλούτου. Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, επιστημονικές έρευνες απέδειξαν τις συγκεκριμένες κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις τόσο της μέχρι πρότινος διαχείρισης των ΑΣΑ με ΧΑΔΑ ή/και ΧΥΤΑ, όσο και όλων των άλλων μεθόδων, που εν δυνάμει μπορούν να οδηγήσουν σε νέο πλούτο [1].
   Η ανάγκη αντιμετώπισης των προβλημάτων που δημιουργούν οι ΧΑΔΑ και ΧΥΤΑ σε συνδυασμό με τη δυνατότητα των ΑΣΑ να οδηγήσουν σε νέο πλούτο με άλλες μεθόδους διαχείρισης ήταν επόμενο να κινήσει το ενδιαφέρον της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, αφού ανοιγόταν νέο πεδίο αποκόμισης επιχειρηματικών κερδών διαμέσου της εκμετάλλευσης τόσο του πλούτου που περικλείουν τα ΑΣΑ και είναι στα χέρια των πολιτών, όσο και της εργατικής δύναμης που μπορεί να ενσωματωθεί κατά τη διαχείριση των ΑΣΑ με νέες μεθόδους και τελικά, της ιδιοποίησης της παραγόμενης υπεραξίας. Απέμενε να επιλεγεί η κατάλληλη μέθοδος διαχείρισης.

Ποιά μέθοδος διαχείρισης των ΑΣΑ είναι κατάλληλη και για ποιόν είναι κατάλληλη;

   Και πάλι εδώ και πολλές δεκαετίες, επιστημονικές έρευνες, καθώς και εφαρμογές σε όλο τον κόσμο απέδειξαν αυτό, που μόλις πριν μερικά χρόνια αποδέχθηκε θεσμικά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η καλύτερη διαχείριση των ΑΣΑ από ταυτόχρονα κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική άποψη είναι αυτή που στηρίζεται σε τρεις άξονες με την εξής ιεράρχηση: 1) πρόληψη - μείωση, 2) επαναχρησιμοποίηση και 3) ανακύκλωση – κομποστοποίηση - λιπασματοποίηση των απορριμμάτων, έτσι ώστε μια πολύ μικρή ποσότητα αδρανών απορριμμάτων να καταλήγει σε χώρο υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Η συνάρθρωση των τριών αυτών μεθόδων σε συνδυασμό με την αποκεντρωμένη διαχείριση (εγκαταστάσεις και συστήματα διαχείρισης σε επίπεδο δήμου ή διαχειριστικής ενότητας δήμων και όχι πανάκριβα επενδυτικά και λειτουργικά μεγαθήρια) είναι η φθηνότερη, προστατεύει το περιβάλλον, μπορεί να υλοποιηθεί από τις τοπικές κοινωνίες και τα οφέλη να τα καρπωθεί όλη η κοινωνία (υπό προϋποθέσεις, που θα εξετασθούν παρακάτω). Αντίθετα, η σημερινή κατάσταση με τις χωματερές και τους ΧΥΤΑ (τελευταία μέθοδος στην ιεράρχηση) και η σχεδιαζόμενη με τα εργοστάσια καύσης – ενέργειας (προτελευταία μέθοδος στην ιεράρχηση) αποτελούν τις χειρότερες λύσεις διαχείρισης απορριμμάτων από κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική άποψη [1].
   Υπάρχει λοιπόν μια επιστημονικά και θεσμικά διεθνώς αποδεκτή ιεραρχία των μεθόδων διαχείρισης των απορριμμάτων, που αναδεικνύει τις λύσεις που ωφελούν τις τοπικές κοινωνίες.
   Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα σήμερα είναι ανεπιθύμητο κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά το γεγονός ότι τα ΑΣΑ καταλήγουν είτε σε ανεξέλεγκτες χωματερές είτε σε ΧΥΤΑ, προωθείται κυρίαρχα η εγκατάσταση εργοστασίων καύσης – ενεργειακής αξιοποίησης των απορριμμάτων, που θα αναλάβουν ιδιωτικές επιχειρήσεις στα πλαίσια ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων. Είναι προφανές ότι το ενδιαφέρον των πολυεθνικών και εθνικών εταιρειών οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή η μέθοδος διαχείρισης των απορριμμάτων μπορεί να αποφέρει τα μεγαλύτερα κέρδη. Κέρδη για τους επιχειρηματίες, τα οποία θα προκύψουν από τα επιπλέον οικονομικά βάρη (τα μεγαλύτερα από οποιαδήποτε άλλη λύση) που θα πληρώσουν οι πολίτες για την ιδιωτικοποιημένη διαχείριση απορριμμάτων και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης με τα εισοδήματα συνεχώς να μειώνονται και την ανεργία να αυξάνεται.
   Η πολιτική ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων δεν είναι τυχαία, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης τομέων στρατηγικής σημασίας για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον (όπως είναι επίσης η ηλεκτρική ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι σιδηροδρομικές μεταφορές, η ύδρευση κλπ) στα πλαίσια του κυρίαρχου νεοφιλελευθερισμού, ως της σύγχρονης έκφρασης του καπιταλισμού. Αυτή η νεοφιλελεύθερη πολιτική ιδιωτικοποιήσεων σε συνδυασμό με την άνευ ιστορικού προηγουμένου επιθετική πολιτική του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου αποτελεί μια πρωτοφανή επίθεση του μικρότερου αλλά και πλουσιότερου ποσοστού της κοινωνίας εναντίον της συντριπτικής πλειονότητας του πληθυσμού και οδηγεί σε μια τεράστια μεταφορά πλούτου από τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους στα χέρια λίγων, βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο την υπάρχουσα κρίση (που γεννήθηκε και οξύνθηκε ένεκα της κοινωνικής ανισότητας) και ωθώντας το σύστημα σε ακόμα πιο ακραία αταξία [2].

Ποιός μπορεί να υλοποιήσει την κοινωνικά – οικονομικά - περιβαλλοντικά καλύτερη διαχείριση των ΑΣΑ;

   Έχοντας σα δεδομένο ότι μια διαχείριση των ΑΣΑ με το χαμηλότερο κόστος, με τις περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος και με δυνατότητα κοινωνικά δίκαιης κατανομής του παραγόμενου πλούτου είναι αυτή που βασίζεται στους τρεις άξονες: μείωση-πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση-λιπασματοποίηση, έτσι ώστε μια πολύ μικρή ποσότητα αδρανών απορριμμάτων να καταλήγει σε ΧΥΤΥ, τίθεται το ερώτημα: ποιός μπορεί να την υλοποιήσει;
   Σύμφωνα με μια προσέγγιση, αυτήν τη διαχείριση με τους τρεις προαναφερόμενους άξονες θα μπορούσαν να την υλοποιήσουν και διαφόρων ειδών ιδιωτικές επιχειρήσεις. Περιβαλλοντικά το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι το ίδιο καλό. Όχι όμως οικονομικά και κοινωνικά. Διότι και σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχει εκμετάλλευση του περικλειόμενου πλούτου των ΑΣΑ που ανήκει στους πολίτες, εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης που ενσωματώνεται στο νέο πλούτο που παράγεται με τη διαχείριση-επεξεργασία των ΑΣΑ και ιδιοποίηση της παραγόμενης νέας υπεραξίας από τους όποιους ιδιοκτήτες της όποιας επιχείρησης και διαχειριστές της υπεραξίας. Οικονομικά, το κόστος της διαχείρισης των ΑΣΑ ανεβαίνει για να καλυφθούν τα επιχειρηματικά κέρδη και κοινωνικά, είναι οι πολίτες που καλούνται να πληρώσουν και πάλι το λογαριασμό. Κατά συνέπεια, ακυρώνεται η δυνατότητα κοινωνικά δίκαιης κατανομής του παραγόμενου πλούτου, που παρέχει εν δυνάμει αυτή η διαχείριση.
   Μπορεί τα επιχειρηματικά μεγέθη και συμφέροντα να είναι μικρότερα σε σχέση με αυτά, που εμπλέκονται στις περιπτώσεις των μεθόδων καύσης και ΧΥΤΑ, αλλά και αυτή η περίπτωση ανήκει στην προαναφερθείσα πολιτική ιδιωτικοποίησης και σε ότι αυτή συνεπάγεται.
   Μια άλλη προσέγγιση αποτελεί η λεγόμενη δημόσια διαχείριση των ΑΣΑ. Ως δημόσια συνήθως νοείται είτε η διαχείριση που ασκείται από το κεντρικό κράτος (συμπεριλαμβανομένων και των αποκεντρωμένων υπηρεσιών του, που ελέγχονται από αυτό), είτε αυτή που ασκείται από την τοπική αυτοδιοίκηση (δήμοι και αιρετές περιφέρειες).
   Σε ότι αφορά τις κεντρικές πολιτικές επιλογές για τα ΑΣΑ, αυτές κυριαρχούνται από την ήδη αναφερθείσα νεοφιλελεύθερη πολιτική της ιδιωτικοποίησης. Η οικονομική και πολιτική κερδοσκοπική συμμαχία της διαχείρισης των ΑΣΑ έχει σχεδόν διαμορφωθεί σε κεντρικό επίπεδο και είναι ανοικτή ακόμα η κατανομή μεταξύ των διαφόρων μεγάλων και μικρότερων επιχειρηματικών συμφερόντων (που σχετίζεται με την προαναφερθείσα κατανομή μεταξύ των διαφόρων μεθόδων διαχείρισης των ΑΣΑ). Δεν υφίσταται σήμερα πολιτική κεντρικής δημόσιας διαχείρισης των ΑΣΑ. Η κεντρική νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση είναι η ιδιωτικοποίηση ή η σύμπραξη δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, που αποτελεί παραλλαγή της ιδιωτικοποίησης, τόσο από οικονομική (η εμπειρία απέδειξε ότι οι συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού κοστίζουν πάντα πολύ ακριβότερα) όσο και από κοινωνική και περιβαλλοντική άποψη. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική είναι ασύμβατη με την κοινωνικά – οικονομικά - περιβαλλοντικά καλύτερη διαχείριση των ΑΣΑ.
   Στα πλαίσια της λεγόμενης δημόσιας διαχείρισης απομένει να εξετασθεί η αυτοδιοικητική διαχείριση των ΑΣΑ. Εδώ μπορούμε να διακρίνουμε τρία είδη ή πιθανές περιπτώσεις αυτοδιοικητικής διαχείρισης.
   Η πρώτη περίπτωση είναι αυτή κατά την οποία μια αυτοδιοικητική αρχή έχει ταυτισθεί με τις προαναφερθείσες κεντρικές επιλογές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ιδιωτικοποίησης. Η αυτοδιοικητική αρχή, που είτε παραχωρεί τη διαχείριση των ΑΣΑ στον ιδιωτικό τομέα είτε συμπράττει με αυτόν, έχει πλέον προσχωρήσει στην οικονομική και πολιτική κερδοσκοπική συμμαχία της διαχείρισης των ΑΣΑ. Ουσιαστικά, δεν πρόκειται σ’ αυτήν την περίπτωση για αυτοδιοικητική διαχείριση, αλλά για σαφή ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης.
   Η δεύτερη περίπτωση είναι αυτή κατά την οποία μια αυτοδιοικητική αρχή αποφασίζει να διαχειρισθεί τα ΑΣΑ η ίδια, εφαρμόζοντας την προαναφερόμενη κοινωνικά – οικονομικά - περιβαλλοντικά καλύτερη διαχείριση. Περιβαλλοντικά και οικονομικά το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι το επιθυμητό. Όχι όμως απαραίτητα και κοινωνικά δίκαιο. Διότι σ’ αυτήν την περίπτωση, η εκμετάλλευση του περικλειόμενου πλούτου των ΑΣΑ που ανήκει στους πολίτες, η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης που ενσωματώνεται στο νέο πλούτο που παράγεται με τη διαχείριση-επεξεργασία των ΑΣΑ και η παραγόμενη νέα υπεραξία οδηγούν σε πλούτο που ανήκει στην αυτοδιοικητική αρχή και άρα θεωρητικά σε όλους τους πολίτες, αλλά τίθεται το ερώτημα ποιος διαχειρίζεται την νέα υπεραξία και τον νέο πλούτο και ποιος αποφασίζει γι’ αυτά. Στην εξεταζόμενη περίπτωση, εφόσον οι αποφάσεις λαμβάνονται από την αυτοδιοικητική αρχή, για λογαριασμό και στο όνομα μεν των πολιτών, αλλά χωρίς τους πολίτες, δηλαδή, χωρίς κοινωνικό έλεγχο, χωρίς διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού (λαϊκές συνελεύσεις όπου εκεί λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις), τότε οι προτεραιότητες και οι τρόποι διάθεσης του παραγόμενου πλούτου μπορούν να καταλήξουν σε μια κοινωνικά άδικη κατανομή (πχ χρηματοδότηση έργων και δραστηριοτήτων χαμηλής κοινωνικά προτεραιότητας με ιδιωτικές εργολαβίες). Στην προκειμένη περίπτωση, η διαδικασία της διαχείρισης είναι αυτοδιοικητική, αλλά ο παραγόμενος πλούτος μπορεί να καταλήγει στα χέρια λίγων ιδιωτών και όχι στο κοινωνικό σύνολο. Η κοινωνικά δίκαιη διαχείριση των ΑΣΑ προϋποθέτει ότι και η ιδιοκτησία, αλλά και η διαχείριση της παραγόμενης υπεραξίας, του νέου πλούτου ανήκουν στους πολίτες και ασκούνται από τους ίδιους.
   Η τρίτη λοιπόν περίπτωση είναι εκείνη κατά την οποία μια αυτοδιοικητική αρχή διαχειρίζεται τα ΑΣΑ η ίδια, εφαρμόζοντας την προαναφερόμενη κοινωνικά – οικονομικά - περιβαλλοντικά καλύτερη διαχείριση με κοινωνικό έλεγχο, με διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού (λαϊκές συνελεύσεις όπου εκεί λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις), οπότε οι προτεραιότητες και οι τρόποι διάθεσης του παραγόμενου πλούτου μπορούν να καταλήξουν σε μια κοινωνικά δίκαιη κατανομή (πχ χρηματοδότηση έργων και δραστηριοτήτων υψηλής κοινωνικά προτεραιότητας με βάση τις κοινωνικές ανάγκες της εκάστοτε συγκυρίας). Σ’ αυτήν την περίπτωση, όχι μόνο οικονομικά και περιβαλλοντικά το αποτέλεσμα είναι το επιθυμητό, αλλά και η κοινωνικά δίκαιη διαχείριση των ΑΣΑ είναι εξασφαλισμένη, αφού και η ιδιοκτησία, αλλά και η διαχείριση της παραγόμενης υπεραξίας, του νέου πλούτου ανήκουν στους πολίτες και ασκούνται από τους ίδιους.
   Με βάση τα παραπάνω, είναι προφανές ότι σ’ αυτήν την τρίτη περίπτωση βρίσκεται ο στόχος και οι διεκδικήσεις των κοινωνικών αγώνων, που αφορούν στη διαχείριση των ΑΣΑ.
   Στο σημείο αυτό, τίθενται αναπόφευκτα ορισμένα ερωτήματα.
   Σε περιοχές, που η αυτοδιοικητική αρχή υιοθετεί μεν την καλύτερη διαχείριση των ΑΣΑ, αλλά δεν εφαρμόζει διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου και δημοκρατικού προγραμματισμού, μπορούν οι κοινωνικοί αγώνες να τις επιβάλλουν;
   Η απάντηση μπορεί να είναι θετική μεν, αλλά η παράλληλη προετοιμασία εναλλακτικών λύσεων θα συνέβαλλε αποφασιστικότερα στον ίδιο σκοπό. Το θέμα αυτό εξετάζεται παρακάτω.
   Σε περιοχές όμως, που οι κοινωνικοί αγώνες διαμορφώνουν μεν ένα πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της καλύτερης διαχείρισης, αλλά η αυτοδιοικητική αρχή συμπορεύεται με την κερδοσκοπική συμμαχία, ποιά διαχείριση τελικά θα εφαρμοσθεί;
   Οι κοινωνικοί αγώνες μπορούν να αποτρέψουν τις κερδοσκοπικές λύσεις τύπου εργοστασίων καύσης κλπ, αλλά εφόσον η αυτοδιοικητική αρχή δεν προσχωρεί συνειδητά στην κοινωνικά επιθυμητή διαχείριση, τότε η διαχείριση που θα συνεχίσει να εφαρμόζεται θα είναι η υπάρχουσα, αυτή των ΧΥΤΑ, δηλαδή, η χειρότερη όλων των μεθόδων. Ακόμα κι αν υποτεθεί ότι η αυτοδιοικητική αρχή, υποχωρώντας στην κοινωνική απαίτηση, αποφασίσει την υιοθέτηση της κοινωνικά επιθυμητής διαχείρισης, αυτή δεν πρόκειται ποτέ να υλοποιηθεί με τέτοιους όρους. Το πιθανότερο είναι να την υπερασπίζεται στα λόγια και να αδιαφορεί για την εφαρμογή της (αυτό αποδεικνύει η μέχρι τώρα εμπειρία με την ελλιπέστατη προώθηση της πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης, κομποστοποίησης κλπ), έτσι ώστε να αναδειχθεί ως αναγκαστική, ως μονόδρομος, η κερδοσκοπική λύση. Αλλά κι αν υποτεθεί ότι δεν θα την υπονομεύσει στην πράξη, το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει κάποιος κάτι που δεν πιστεύει και αυτό ισχύει ιδίως για τις προαναφερόμενες μεθόδους, που απαιτούν συστηματική προσπάθεια και αφιέρωση δυνάμεων για να πετύχουν.
   Εδώ είναι, που όλοι οι πολίτες της περιοχής χρειάζεται να πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια και να προωθήσουν οι ίδιοι την υλοποίηση της κοινωνικά – οικονομικά - περιβαλλοντικά καλύτερης διαχείρισης των ΑΣΑ σε αποκεντρωμένη κλίμακα και με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στους κοινωνικούς αγώνες, αρκεί να μη βάζουμε μόνο στόχους, αλλά να φροντίζουμε να ξέρουμε και σημάδι.

Προσεγγίζοντας τη συνεργατική εναλλακτική της κοινωνίας

   Όταν η κεντρική ή αυτοδιοικητική δημόσια διαχείριση δεν μπορεί (για οποιονδήποτε λόγο) να ταυτισθεί με την κοινωνικά – οικονομικά - περιβαλλοντικά καλύτερη διαχείριση των ΑΣΑ σε αποκεντρωμένη κλίμακα με κοινωνικό έλεγχο και διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού, τότε είναι όλοι οι πολίτες της περιοχής, που μπορούν να την εφαρμόσουν βασιζόμενοι στα στέρεα επιστημονικά και φιλοσοφικά θεμέλια της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και της άμεσης δημοκρατίας, δημιουργώντας συνεργατική επιχείρηση – συνεταιρισμό για τη διαχείριση των ΑΣΑ και αναδεικνύοντας έτσι το πραγματικό περιεχόμενο του όρου «δημόσια διαχείριση» (διαχείριση από το «δήμο», δηλαδή από το «λαό», που είναι το πρωταρχικό και αρχαιοελληνικό νόημα της λέξης).
   Και ισχύουν αυτά στα πλαίσια της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, αφού εξ ορισμού οι βάσεις της είναι:
1. η συλλογική ιδιοκτησία της συνεργατικής επιχείρησης (ένας πολίτης ή/και εργαζόμενος - μία μετοχή - μία ψήφος)
2. η ανατροπή της καπιταλιστικής σχέσης κεφαλαίου – εργασίας
3. η άμεση δημοκρατία και ο λαϊκός έλεγχος των συλλογικών αποφάσεων (αποφάσεις από τις συνελεύσεις και όχι από αντιπροσώπους σε διοικήσεις που εκλέγονται μια φορά στα 2-4 χρόνια)
4. η μη αποξένωση του εργαζόμενου από το προϊόν της εργασίας του
5. η κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη: δεν είναι σκοπός το κέρδος, δεν διανέμονται κέρδη στους μετόχους, δεν δημιουργείται υπεραξία της μετοχής και άρα μελλοντικό κέρδος για τους μετόχους σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας
6. η ισότητα: η δημιουργία ισότητας από τον πλούτο που παράγεται και όχι ανισότητας όπως στο κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο
7. η δημιουργία συνθηκών όπου η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων
8. η φιλική στο περιβάλλον δραστηριότητα
9. η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στη διαχείριση της συνεργατικής επιχείρησης σε σχέση με την καπιταλιστική
10. η απόδειξη της ικανότητας της ανθρώπινης φύσης να διαχειρίζεται περίπλοκες κοινωνικές σχέσεις με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες [2, 3].
   Είναι απόλυτα απαραίτητο να ξεκαθαρισθεί ότι κάθε ονομαζόμενη συνεταιριστική επιχείρηση - συνεταιρισμός δεν σημαίνει ότι αυτόματα ανήκει στην κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, αν δεν στηρίζεται στις παραπάνω βασικές αρχές. Επίσης, «ως προς τους σημερινούς συνεταιρισμούς, αυτοί έχουν αξία μόνον εφόσον είναι ανεξάρτητο δημιούργημα των εργατών και δεν προστατεύονται ούτε από τις κυβερνήσεις ούτε από τους αστούς» [4]. Γιατί «το ότι οι εργάτες θέλουν να δημιουργήσουν τους όρους της συνεργατικής παραγωγής σε μια κοινωνική κλίμακα και πρώτα απ’ όλα σε εθνική κλίμακα, στη χώρα τους, σημαίνει μόνο ότι αυτοί εργάζονται να ανατρέψουν τους σημερινούς όρους της παραγωγής και αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη δημιουργία συνεταιρισμών με τη βοήθεια του κράτους» [4].
   Ακόμα, «αν οι υλικοί όροι της παραγωγής αποτελούν συνεργατική ιδιοκτησία των ίδιων των εργατών, τότε και ο τρόπος διανομής των μέσων κατανάλωσης θάναι διαφορετικός από το σημερινό» [4]. Το οικονομικό μοντέλο παραγωγής και διανομής της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας αντιστρατεύεται τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, διότι δεν στηρίζεται στην κερδοσκοπία, αλλά στην ικανοποίηση των πραγματικών ανθρώπινων αναγκών, υλικών και άυλων. Όταν προκύπτει πλεόνασμα, αυτό συμβαίνει γιατί το πλήρωσε το κοινωνικό σύνολο. Σε αυτό λοιπόν πρέπει να επιστρέψει. Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους καλύπτοντας πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν τη δεδομένη ιστορική συγκυρία: με δραστηριότητες για να αντιμετωπισθεί η ανεργία, με δαπάνες για υγεία, εκπαίδευση, πρόνοια κλπ.
   Συγκεκριμένα, η λειτουργία συνεταιρισμών διαχείρισης των ΑΣΑ από όλους τους πολίτες μιας περιοχής, μπορεί να περιλαμβάνει την κάλυψη των μισθών των εργαζομένων (που είναι και ιδιοκτήτες-μέτοχοι μαζί με όλους τους πολίτες της περιοχής), της απόσβεσης των πάγιων εξόδων, των λειτουργικών εξόδων και ότι περισσεύει, δεν διανέμεται στους μετόχους ως κέρδος, αλλά πηγαίνει για την κάλυψη άλλων κοινωνικών αναγκών (αλληλέγγυα οικονομία). Στην περίπτωση ενός τέτοιου συνεταιρισμού διαχείρισης των ΑΣΑ, ο περικλειόμενος πλούτος των ΑΣΑ που ανήκει στους πολίτες, η εργατική δύναμη που ενσωματώνεται στο νέο πλούτο που παράγεται με τη διαχείριση-επεξεργασία των ΑΣΑ και η παραγόμενη νέα υπεραξία οδηγούν σε νέο πλούτο που ανήκει σε όλους τους πολίτες και τον διαχειρίζονται όλοι οι πολίτες. Ένας τέτοιος συνεταιρισμός λοιπόν, δεν αποσκοπεί στην αποκόμιση κέρδους σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας, αλλά στην αποτροπή της ιδιοποίησης της εργατικής δύναμης, της υπεραξίας, του πλούτου από τους λίγους, που επιχειρείται να συμβεί με την όποιας μορφής ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των ΑΣΑ.
   Με συνεταιρισμούς όλων των πολιτών μπορεί να εφαρμοσθεί η προαναφερόμενη κοινωνικά – οικονομικά - περιβαλλοντικά καλύτερη διαχείριση με κοινωνικό έλεγχο, με διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού (λαϊκές συνελεύσεις όπου εκεί λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις), οπότε οι προτεραιότητες και οι τρόποι διάθεσης του παραγόμενου πλούτου μπορούν να καταλήξουν σε μια κοινωνικά δίκαιη κατανομή. Σ’ αυτήν την περίπτωση, όχι μόνο οικονομικά και περιβαλλοντικά το αποτέλεσμα είναι το επιθυμητό, αλλά και η κοινωνικά δίκαιη διαχείριση των ΑΣΑ είναι εξασφαλισμένη, αφού και η ιδιοκτησία, αλλά και η διαχείριση του νέου πλούτου ανήκουν στους πολίτες και ασκούνται από τους ίδιους.
   Η ιδέα της συνεργατικής αυτοδιεύθυνσης των επιχειρήσεων διαχείρισης των ΑΣΑ από όλους τους εργαζόμενους και τους πολίτες μιας περιοχής, οι οποίοι καταργούν και αντικαθιστούν τους καπιταλιστές στη θέση του καρπωτή της υπεραξίας που οι ίδιοι παράγουν, αποτελεί παράδειγμα μιας γενικότερης προσέγγισης, σύμφωνα με την οποία η απουσία της ήταν η καθοριστική αιτία, που ανέτρεψε τις κοινωνικές πολιτικές και το κράτος πρόνοιας στις καπιταλιστικές χώρες [5]. Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι αυτή η προσέγγιση είναι η λογική συνέπεια των διαθέσιμων - εδώ και ενάμιση αιώνα - επιστημονικών αναλύσεων και θεωριών για την υπεραξία [6].
   Υπάρχει λοιπόν «μια ακόμα μεγαλύτερη νίκη της πολιτικής οικονομίας της εργασίας επί της πολιτικής οικονομίας της ιδιοκτησίας. Μιλάμε για το συνεργατικό κίνημα…» [7], που θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι παρουσιάζει ένα φοβερό πρόβλημα, που εντοπίσθηκε εδώ και 150 χρόνια περίπου, ότι «οι ενώσεις των εργατών μπορούσαν να διαχειρίζονται καταστήματα, μύλους και σχεδόν κάθε είδους δραστηριότητα με επιτυχία και αμέσως βελτίωναν τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων. Αλλά δεν άφηναν μια διακριτή θέση για αφεντικά. Τρομερό!» [8].
   Προσεγγίζοντας τη συνεργατική εναλλακτική της κοινωνίας, υπογραμμίζουμε ότι «η αξία αυτών των μεγάλων κοινωνικών πειραμάτων δεν μπορεί να υπερεκτιμάται» [7]. Οι συνεργατικές επιχειρήσεις της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο από μόνες τους. Χρειάζεται η πολιτική γι’ αυτό. Αποτελούν μια βάση και ένα υπαρκτό πρότυπο (τεράστιας σημασίας θέμα), που μπορεί να προβληθεί στο μέλλον, αλλά χρειάζεται πολιτική για την κοινωνική αλλαγή. Η λειτουργία των συνεργατικών επιχειρήσεων αποτελεί από τη μια μεριά, μια μορφή άμυνας των εργαζομένων και όλων των πολιτών στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και από την άλλη, ένα σχολείο δημοκρατίας και συλλογικής διακυβέρνησης, όπου συσσωρεύεται γνώση και εμπειρία στους εργαζόμενους και στους πολίτες, εξαιρετικά σημαντικές για την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας, δίκαιης και αλληλέγγυας.

Είναι ρεαλιστική η συνεργατική εναλλακτική; Απίστευτο, κι όμως είναι!

   Το κυριότερο επιχείρημα, που χρησιμοποιείται για να υποστηριχθεί η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των ΑΣΑ και να αποτραπεί οποιαδήποτε άλλη λύση, αφορά το οικονομικό ζήτημα: χρειάζονται λεφτά, οι επενδύσεις είναι ακριβές, λεφτά δεν υπάρχουν, άρα καταφεύγουμε στον ιδιωτικό τομέα που είναι πρόθυμος να επενδύσει.
   Ας εξετάσουμε λοιπόν με στοιχεία, την οικονομική διάσταση της αναφερθείσας κοινωνικά – οικονομικά – περιβαλλοντικά καλύτερης διαχείρισης των ΑΣΑ σε αποκεντρωμένη και μικρή κλίμακα, με κοινωνικό έλεγχο και δημοκρατικό προγραμματισμό.
   Διασταυρωμένα δεδομένα πρακτικών εφαρμογών και τεχνικο-οικονομικών μελετών, που εκπονήθηκαν από διάφορες συλλογικότητες σε συνεργασία με φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Περιφέρεια Αττικής, καθώς και στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, που δραστηριοποιούνται στην κατεύθυνση της κοινωνικά επιθυμητής διαχείρισης και συμμετέχουν στην πανελλήνια δικτύωση για την εναλλακτική διαχείριση των ΑΣΑ (Πρωτοβουλία Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων κλπ) δείχνουν τα παρακάτω.
   Σε μια περιοχή (Δήμο ή διαχειριστική ενότητα δήμων) με πληθυσμό περίπου 50.000 κατοίκους, η πλήρης εφαρμογή της προτεινόμενης διαχείρισης των ΑΣΑ σημαίνει:

- Έξοδα για πάγιες εγκαταστάσεις: 50 - 60 €/κάτοικο ή 100-120 €/κάτοικο αν χρειάζεται και συμμετοχή για εργασίες ΧΥΤΥ (εφόσον δεν υπάρχει ήδη στην περιοχή)

- Έξοδα διαχείρισης και λειτουργίας: 14-15 €/κάτοικο κάθε χρόνο

- Έσοδα: 50-75 €/κάτοικο κάθε χρόνο

- Νέες θέσεις εργασίας: 32.

   Με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι στη χειρότερη περίπτωση χρειάζονται 135 €/κάτοικο τον πρώτο χρόνο (εφάπαξ πάγια έξοδα συν τα ετήσια λειτουργικά έξοδα) και 15 €/κάτοικο το δεύτερο χρόνο (τα ετήσια λειτουργικά έξοδα), άρα συνολικά 150 €/κάτοικο στα δύο πρώτα χρόνια εφαρμογής της συγκεκριμένης διαχείρισης. Τα έσοδα όμως θα είναι 50-75 €/κάτοικο κάθε χρόνο, οπότε σε 2-3 χρόνια θα υπάρχει απόσβεση και στη συνέχεια θα υπάρχει ένα όφελος 35-60 €/κάτοικο κάθε χρόνο.
   Η προτεινόμενη λοιπόν διαχείριση είναι και φθηνή και βιώσιμη. Αν μια αυτοδιοικητική αρχή δεν μπορεί (για οποιονδήποτε λόγο) να την υλοποιήσει, τότε μπορούν να την υλοποιήσουν όλοι οι πολίτες της περιοχής, ενωμένοι στα πλαίσια της προαναφερθείσας συνεργατικής εναλλακτικής διαχείρισης των ΑΣΑ.
   Η συγκυρία της οικονομικής κρίσης με τη συνεχή πτώση των εισοδημάτων και τη συνεχή αύξηση της ανεργίας, καθιστά ακόμα πιο επιτακτική και αναγκαία τη συνεργατική εναλλακτική, για να αποφευχθούν νέα οικονομικά βάρη στους πολίτες, που θα φέρει η όποια ιδιωτικοποίηση, αλλά και για να διατίθεται το όποιο πλεόνασμα στην κάλυψη των πραγματικών κοινωνικών αναγκών και όχι των ιδιωτικών συμφερόντων.

Αντί επιλόγου

   «Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο, λεν πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό. Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού» [9]. Στους πολίτες εναπόκειται να επιχειρήσουν να αποδείξουν το αντίθετο. Το πολύ-πολύ να χάσουν την άβυσσο.

Βιβλιογραφία

1. Νικολάου Κ., Πολιτική κερδοσκοπικής διαχείρισης των απορριμμάτων ή πράσινης ανάπτυξης; Ιστολόγιο Διαλεκτικά, 9.2.11, http://www.konstantinosnikolaou.blogspot.com
2. Νικολάου Κ., Επιστήμη και κρίση: Προσεγγίζοντας την κοινωνικά δίκαιη έξοδο, Ιστολόγιο Διαλεκτικά, 10.12.11, http://www.konstantinosnikolaou.blogspot.com
3. Νικολάου Κ., Η κρίση και η κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία, Ιστολόγιο Διαλεκτικά, 27.6.11, http://www.konstantinosnikolaou.blogspot.com
4. Marx K., Κριτική του προγράμματος της Γκότα, Εκδ. Καμπίτση, Αθήνα
5. Wolff R., Workers self directed enterprises, Lecture, Berlin, 5.11.11
6. Marx K., Grundrisse – Fondements de la critique de l’ économie politique, Ed. Anthropos, Paris, 1968
7. Marx K., Inaugural Address of the International Working Men’s Association “The First International”, 1864, Marxists Org.
8. Marx K., The Capital. A critique of political economy, Ed. Lawrence and Wishart, London, 1954
9. Brecht B., Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου, 1937

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Κράτα με γιατί όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο.

Κράτα με γιατί ενωμένοι είμαστε αήττητοι.
Κράτα με γιατί τα όνειρα χρειάζονται συνοδοιπόρο.
Κράτα με γιατί τ' αστέρια μοιάζουν κοντινά.
Κράτα με έτσι ώστε η χαρά μας να είναι διπλή και η λύπη μας μισή.
Κράτα με γιατί η ζωή μοιάζει ομορφότερη όταν τη μοιράζεσαι.
Κράτα με γιατί όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο.

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Ηλεκτρονικά "κουπόνια" για εκπτώσεις μέχρι και 95%

Πολλά χρήσιμα προϊόντα και υπηρεσίες έχουν πλέον την δυνατότητα να απολαμβάνουν καθημερινά οι χρήστες του Διαδικτύου, αγοράζοντας το κατάλληλο κουπόνι από το σπίτι τους.
Πρόκειται για μία εντελώς νέα πρόκληση στις συνήθειες των καταναλωτών, την οποία φέρνει η δημιουργία των ηλεκτρονικών σελίδων ομαδικών προσφορών.
Οι συγκεκριμένες ιστοσελίδες, ενδεχομένως με τη «συνδρομή» της οικονομικής κρίσης, μετρούν χιλιάδες επισκέπτες, προσφέροντας εκπτώσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες που φτάνουν μέχρι και το 95%.
Η διαδικασία είναι απλή. Με ένα κλικ στις παρακάτω εκπτωτικές ιστοσελίδες, μπορεί κανείς να επιλέξει μέσα από ένα πλήθος προσφορών, το προϊόν ή την υπηρεσία που θα ήθελε να αγοράσει, βλέποντας την αρχική τιμή, το ποσοστό έκπτωσης αλλά και το ποσό που κερδίζει.

Εκπτωτικά sites καθημερινών προσφορών


Groupon
Το μεγαλύτερο Site καθημερινών προσφορών - Spa, Εστιατόρια, Διασκέδαση, Αθλητισμός κ.α. Η Groupon εξασφαλίζει ότι οι χρήστες της ζουν στην πόλη τους με λιγότερα.

Golden Deals
Κάθε μέρα μια ασυναγώνιστη προσφορά σε υπηρεσίες ή προϊόντα! Εκπτώσεις από 40% έως και 90%!

Cheapis
Το cheapis.gr εξασφαλίζει καθημερινά για τους επισκέπτες της σελίδας του τις πιο συμφέρουσες τιμές - από μια τεράστια γκάμα προϊόντων και υπηρεσιών - που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας όλων μας!

Tsoonami
Μια επαναστατική online υπηρεσία που ήρθε για να προσφέρει μοναδικές επιλογές για διασκέδαση και απολαυστικές εμπειρίες.

Skroutz Deals
είναι η νέα διαδικτυακή υπηρεσία του Skroutz η οποία παρουσιάζει μοναδικές προσφορές για προϊόντα και υπηρεσίες.

Grandsales.gr
Η νέα, συναρπαστική εμπειρία αγορών, που έρχεται μέσα από ασυναγώνιστες προσφορές σε προϊόντα και υπηρεσίες να στηρίξει τον μηνιαίο σας προϋπολογισμό.

Super Gold
Καθημερινές προσφορές από το Χρυσό Οδηγό!

Livemycity
Το LiveMyCity.gr σας δίνει τη δυνατότητα να κερδίσετε κι εσείς από τις απίθανες συλλογικές αγορές του!

Crazy Deals
Οι πιο τρελλές προσφορές της πόλης με εκπτώσεις έως και 90%!

Dealicious
Οι καλύτερες προσφορές σε εστιατόρια, spa, υπηρεσίες περιποίησης, κομμωτήρια, θέατρα, εκδηλώσεις, γυμναστήρια, καθημερινά στη πόλη σας!

Elapare
Καθημερινά οι πιο hot προσφορές από 50% - 90% σε επώνυμες υπηρεσίες και προϊόντα με τους καλύτερους όρους αγορών.

Deals365
Το Deals365.gr είναι μια υπηρεσία που καθημερινά προσφέρει εκπτώσεις από 50% έως 90% σε εστιατόρια, κέντρα αισθητικής, κομμωτήρια, προϊόντα και πολλά άλλα.

Couponi
Μεγάλες προσφορές υπηρεσιών ή προϊόντων κάθε μέρα!

Deal My Day
Το DealmyDay θέλοντας να φτιάξει τη μέρα σας, προσφέρει καθημερινά διαφορετικά εκπτωτικά κουπόνια με ασυναγώνιστες προσφορές από 50% έως και 90%!

Livedeal.gr
Μεγάλες αποκλειστικές προσφορές κάθε μέρα.

DreamDeals
Το DreamDeals.gr είναι ένα ακόμη site που συγκεντρώνει καθημερινά εξαιρετικές προσφορές σε προϊόντα και υπηρεσίες.

Winwindeals
H Winwindeals.gr αποτελεί τον πιο εξελιγμένο οδηγό πόλης για τα πιο City Chic μέρη της Αθήνας και σύντομα όλης της χώρας.

Genie4u
Προϊόντα και υπηρεσίες σε σημαντικά μειωμένες τιμές σε ποσοστό έως και 90% από την αρχική τους αξία.

Letsdeal.gr
Το Letsdeal.gr προσφέρει καθημερινά επιλεγμένες προσφορές με εκπτώσεις από 50% έως 90% σε εστιατόρια, κέντρα αισθητικής, κομμωτήρια, θέατρα προϊόντα και πολλά άλλα.

Bestofferz
Προσφορές έως 90% στα πιο Hot σημεία της πόλης (εστιατόρια,ξενοδοχεία,ινστιτούτα αισθητικής,κομμωτήρια κ.α)

3days
Μια καινούργια πρόταση για καθημερινές αποδράσεις με προτάσεις διαμονής, φαγητού, spa, εναλλακτικών μορφών τουρισμού κ.α., με εκπτώσεις που αγγίζουν μέχρι και το 90%.

Deals4all
Καθημερινά μια μοναδική προσφορά για εστιατόρια, διασκέδαση και spa με έκπτωση από 50% έως και 90%!

Super Coupon
Προϊόντα και υπηρεσίες από 45% έως 90% φθηνότερα!

Pros4s (Prosfores)
Κάθε μέρα μια απίστευτη προσφορά!

Hopping
Ανακαλύψτε υπέροχες προσφορές σε προϊόντα και υπηρεσίες κάθε μέρα!

Clever Deal
Μεγάλες προσφορές σε υπηρεσίες και προϊόντα κάθε μέρα!

Ideal Deal
Ιστοσελίδα προσφορών που έχει σαν στόχο να συνδυάσει την ανάγκη σας για φθηνότερες αγορές με πρωτότυπες προτάσεις που θα ξετρελάνουν μικρούς και μεγάλους!

KingDeals
Βασιλικές Προσφορές για όλους. Ζήστε σαν Βασιλιάδες κάθε μέρα. Διαλέξτε την προσφορά που σας ταιριάζει και κλείστε την χωρίς δεύτερη σκέψη.

MinToXaseis
Οι μεγαλύτερες εκπτώσεις στα πιο cool μέρη της Αθήνας, περιλαμβανομένων εστιατορίων, spa, μαθημάτων χορού κτλ.

Xtipiseto
Προσφορές στην πόλη σου με εκπτώσεις από 50% εώς 95%. Προσφορές για εστιατόρια, spa, ινστιτούτα ομορφιάς, studio φωτογραφήσεων, ταξίδια και πολλά άλλα.

FastDeal
Εδώ μπορείτε να βρείτε πραγματικές προσφορές με τιμές από 40% εώς και 90% φθηνότερα.

ParkareTo
Εδώ Parkάρεις για την καθημερινή σου διασκέδαση, ευεξία και όρεξη. Deals από το parkareto.gr. Εκπτώσεις που φτάνουν μέχρι και το 95%.

ProlaveTo
Το ProlaveTo.com καθημερινά συνεργάζεται με τα καλύτερα εστιατόρια, κινηματογράφους, συναυλίες, θέατρα, spa, γυμναστήρια, ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις για να έχεις μια προσφορά σε απίστευτη έκπτωση μέχρι και 90%.

Alepoudaki
Κάθε μέρα το ΕΞΥΠΝΟ ΑΛΕΠΟΥΔΑΚΙ σας προσφέρει μια ασυναγώνιστη προσφορά σε υπηρεσίες ή προϊόντα.

Do It Now
Το καλύτερο ηλεκτρονικό κατάστημα deals! Μοναδικές προσφορές σε προϊόντα και υπηρεσίες, με εκπτώσεις που αγγίζουν έως και το 90%.

Edealer
Το edealer.gr είναι ένας νέος, πρωτότυπος δικτυακός τόπος που ... μοιράζει προσφορές!

enterPRICE
Κάθε μήνα το enterPRICE προσφέρει ασυναγώνιστες προσφορές σε Υπηρεσίες ή Προϊόντα με εκπτώσεις που υπερβαίνουν το 50%!

Hotel Coupons
Μοναδικές προσφορές από τα καλύτερα ξενοδοχεία και καταλύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στόχος του HotelCoupons ο συνδυασμός ποιοτικών και ταυτόχρονα οικονομικών διακοπών για όλους!

StarDeals
Στο Stardeals.gr θα βρείτε τις ποιοτικότερες υπηρεσίες καθώς και μοναδικά προϊόντα στις πιο συμφέρουσες τιμές για εσάς. Έκπτωση έως -95%.

Pretty Offers
Μεγάλες προσφορές κάθε μέρα σχετικές με την ομορφιά.

Beauty'n'Deal
Το πρώτο Beauty site με καθημερινές εκπτώσεις έως και 80% για Luxury υπηρεσίες Ομορφιάς και Eυεξίας.

Pet Deals
Εσείς τι δώρα κάνετε στο αγαπημένο σας κατοικίδιο; Μεγάλες Προσφορές κάθε μέρα για το κατοικίδιό σας μόνο από το Pet Deals!

ΠΗΓΗ: www.eisodima.gr




ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 29-02-2012


Δημόσια Πρόσκληση του ΟΑΕΔ σε εγγεγραμμένους ανέργους για υποβολή αιτήσεων συμμετοχής στη διαδικασία κατάρτισης του ετήσιου κυλιόμενου πίνακα κατάταξης ανέργων για εκτέλεση έργων με αυτεπιστασία σε Δήμους, Συνδέσμους και Νομικά τους Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.



Αναλυτικότερα, ξεκινάει στις 9 Φεβρουαρίου 2012 και ολοκληρώνεται στις 29 Φεβρουαρίου 2012, η ηλεκτρονική υποβολή αιτήσεων στο ειδικό πεδίο του διαδικτυακού τόπου του ΟΑΕΔ (http://ait.oaed.gr), από όσους ενδιαφέρονται να προσληφθούν σε Δήμους ως προσωπικό «για εκτέλεση έργων με αυτεπιστασία». Ο ΟΑΕΔ επεξεργάζεται τα στοιχεία των ηλεκτρονικών αιτήσεων για να καταρτίσει τον Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης Ανέργων από τον οποίο θα γίνει η επιλογή των ανέργων που θα προσληφθούν από τους Δήμους, μετά από σχετική υπόδειξη από τον ΟΑΕΔ, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους σε προσωπικό για εκτέλεση έργου με αυτεπιστασία, στις εξής ειδικότητες:

1. Δ.Ε. Ηλεκτρολόγος

2. Δ.Ε. Οδηγός

3. Δ.Ε. Τεχνίτης Οικοδόμος

4. Δ.Ε. Τεχνίτης Ελαιοχρωματιστής

5. Δ.Ε. Τεχνίτης Σιδεράς

6. Δ.Ε. Υδραυλικός

7. Δ.Ε. Χειριστής Μηχανημάτων

8. Υ.Ε. Εργάτης Γενικών Καθηκόντων

Ο πίνακας βαθμολογικής κατάταξης των ενδιαφερόμενων, αλφαβητικά καθώς και ανά ΟΤΑ προτίμησης και ειδικότητα, καταρτίζεται από τον ΟΑΕΔ με αντικειμενικά κριτήρια με βάση τη βαθμολογία των ανέργων, δηλαδή τα μόρια που συγκεντρώνουν. Ο πίνακας αυτός εγκρίνεται από το ΑΣΕΠ και δημοσιοποιείται στους διαδικτυακούς τόπους του ΟΑΕΔ και του ΑΣΕΠ.

Oι άνεργοι που ενδιαφέρονται να προσληφθούν για εκτέλεση έργου με αυτεπιστασία σε κάποιο δήμο της χώρας και οι οποίοι διαθέτουν τα τυπικά προσόντα που απαιτούνται, υποβάλλουν αποκλειστικά μέσω διαδικτύου με ηλεκτρονικό τρόπο την αίτησή τους στον ΟΑΕΔ, αναφέροντας την ειδικότητά τους και προσδιορίζοντας μέχρι τρεις φορείς στους οποίους επιθυμούν κατά προτεραιότητα να προσληφθούν.

Η ηλεκτρονική υποβολή των αιτήσεων μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσω των οικείων δημοτικών καταστημάτων των Δήμων της Χώρας στην περίπτωση που ο εγγεγραμμένος άνεργος δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Οι υποψήφιοι συγκεντρώνουν μόρια με βάση τα στοιχεία που καταχωρούν στην αίτησή τους, με κριτήρια το χρόνο κατά τον οποίο παραμένουν χωρίς διακοπή εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ, την ηλικία τους, τον αριθμό των ανήλικων τέκνων τους και τυχόν ανεργία της/του συζύγου τους.

Αντίστοιχα οι Δήμοι που επιθυμούν να προσλάβουν προσωπικό για εκτέλεση έργων με αυτεπιστασία υποβάλλουν σχετική αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος στο διαδικτυακό τόπο του ΟΑΕΔ. Ο ΟΑΕΔ επεξεργάζεται τις σχετικές αιτήσεις και γίνεται η επιλογή προσωπικού με βάση τη βαθμολογική κατάταξη στον Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης Ανέργων.

ΠΟΙΟΙ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΑΙΤΗΣΗ

Για συμμετοχή στο πρόγραμμα μπορούν να υποβάλουν αίτηση εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ άνεργοι, ηλικίας 18-65 ετών, που διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα για εκτέλεση έργων με αυτεπιστασία, ως ηλεκτρολόγοι, οδηγοί, τεχνίτες οικοδόμοι, τεχνίτες ελαιοχρωματιστές, τεχνίτες σιδεράδες, υδραυλικοί, χειριστές μηχανημάτων (Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης) ή εργάτες γενικών καθηκόντων (Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης).

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΥΠΟΒΟΛΗ

Η ειδική ηλεκτρονική «αίτηση για το πρόγραμμα αυτεπιστασίας», η οποία είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Οργανισμού (http://ait.oaed.gr) υποβάλλεται αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο, στο πεδίο καταχώρισης ηλεκτρονικών αιτήσεων, από τις 09-02-2012 έως και τις 29-02-2012.

Η ηλεκτρονική υποβολή των αιτήσεων μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσω των οικείων δημοτικών καταστημάτων των Δήμων της Χώρας στην περίπτωση που ο εγγεγραμμένος άνεργος δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο.

ΠΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΑΙΤΗΣΗ

Ο άνεργος υποβάλλει μία μόνο ηλεκτρονική αίτηση συμμετοχής, στην οποία συμπληρώνει τα προσωπικά του στοιχεία («Επώνυμο», «Όνομα», «Όνομα Πατρός», «ΑΔΤ/Αριθμός Διαβατηρίου», «ΑΦΜ» και «ΑΜΚΑ» και ημερομηνία γέννησης), τον «Αριθμό Δελτίου Ανεργίας» του καθώς και τον αριθμό των ανήλικων τέκνων του ή τον αριθμό δελτίου ανεργίας συζύγου (στην ενότητα «Κριτήρια Κατάταξης»). Για τη βεβαίωση του αριθμού των ανήλικων τέκνων και της ταυτότητας συζύγου, ο άνεργος υποβάλλει αυτοπροσώπως στον ΟΑΕΔ, μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων, πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του οικείου Δήμου. Στην ενότητα «Ειδικότητα – Φορείς Προτίμησης» ο άνεργος επιλέγει μία μόνο ειδικότητα πρόσληψης και συμπληρώνει κατά σειρά προτίμησης μέχρι τρεις φορείς (Δήμους) στους οποίους επιθυμεί να προσληφθεί.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ - ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

Οι άνεργοι που υποβάλλουν αίτηση συμμετοχής στη διαδικασία πρόσληψης προσωπικού για έργα αυτεπιστασίας, κατατάσσονται στον Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης Ανέργων με βάση τη βαθμολογία που συγκεντρώνουν από τη μοριοδότησή τους. Η μοριοδότηση γίνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια: Ο άνεργος λαμβάνει δύο μονάδες μοριοδότησης ανά πλήρη μήνα συνεχόμενης εγγεγραμμένης ανεργίας για το πρώτο 12μηνο εγγραφής του στα μητρώα, μιάμιση μονάδα το μήνα για το επόμενο 12μηνο και μία μονάδα για κάθε μήνα συνεχόμενης ανεργίας για το τρίτο 12μηνο εγγραφής του στα μητρώα ανέργων, με ανώτατο όριο τους 36 μήνες. Ανάλογα με την ηλικιακή του κατηγορία ο άνεργος λαμβάνει επιπλέον 35 έως 75 μονάδες μοριοδότησης. Για καθένα από τα ανήλικα τέκνα του ανέργου λαμβάνει 6 μονάδες, ενώ εάν έχει σύζυγο άνεργο/η μοριοδοτείται με μία μονάδα ανά πλήρη μήνα συνεχόμενης εγγεγραμμένης ανεργίας με ανώτατο όριο αυτό των 12 μηνών.

ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΤΗΣΙΟΥ ΚΥΛΙΟΜΕΝΟΥ ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ

Ο ΟΑΕΔ κατατάσσει -με μηχανογραφικό τρόπο και κατά αλφαβητική σειρά- τους ανέργους που έχουν υποβάλει αίτηση. Στον πίνακα αναγράφεται η συνολική βαθμολογία κάθε ανέργου σε μονάδες που αντιστοιχούν στα κριτήρια κατάταξης, την ειδικότητά τους, τους φορείς στους οποίους έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν κατά προτεραιότητα να προσληφθούν.

Ο ΟΑΕΔ επεξεργάζεται ηλεκτρονικά τις αιτήσεις των ανέργων και καταρτίζει τον προσωρινό Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης Ανέργων, που αναρτάται στους δικτυακούς τόπους του ΟΑΕΔ (www.oaed.gr) και του ΑΣΕΠ. (www.asep.gr). Πάνω στην αρχική αυτή κατάταξη επιτρέπεται η άσκηση ένστασης στο ΑΣΕΠ από τους υποψηφίους μέσα σε προθεσμία 10 ημερολογιακών ημερών από την επόμενη της ανάρτησης στο διαδίκτυο. Στο διάστημα αυτό γίνονται από τον ΟΑΕΔ τυχόν μεταβολές που υποδεικνύονται από το ΑΣΕΠ. Στη συνέχεια συντάσσεται ο Ετήσιος Κυλιόμενος Πίνακας Κατάταξης Ανέργων, ο οποίος εγκρίνεται από το ΑΣΕΠ και αναρτάται στους δικτυακούς τόπους του ΟΑΕΔ και του ΑΣΕΠ και ο οποίος έχει ισχύ από την ανάρτησή του και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του έτους κατάρτισής του.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ

Η πρόσληψη του προσωπικού για εκτέλεση έργων με αυτεπιστασία γίνεται από τους Δήμους.

Οι φορείς πρόσληψης λαμβάνουν από τον ΟΑΕΔ κωδικό ηλεκτρονικής πρόσβασης στο σύστημα ηλεκτρονικής αίτησης του ΟΑΕΔ και στη συνέχεια υποβάλλουν την ηλεκτρονική αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για πρόσληψη προσωπικού, η οποία είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Οργανισμού στο πεδίο υποβολής ηλεκτρονικών αιτήσεων (http://ait.oaed.gr).

Η επιλογή προσωπικού πραγματοποιείται από τον οριστικό Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης Ανέργων, με βάση την υψηλότερη συνολική βαθμολογία των ανέργων της ζητούμενης ειδικότητας οι οποίοι έχουν δηλώσει ως προτίμηση τον οικείο φορέα.

Ο ΟΑΕΔ ενημερώνει σχετικά τόσο τους επιλεγέντες όσο και το φορέα που υπέβαλε τη σχετική αίτηση, αλλά και το ΑΣΕΠ. Ο φορέας πρόσληψης υποχρεούται να προβεί στην πρόσληψη των επιλεγέντων εντός προθεσμίας 15 ημερολογιακών ημερών από την ημερομηνία ενημέρωσής του.

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ

Όσοι άνεργοι προσλαμβάνονται μέσω του προγράμματος διαγράφονται από τον Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης.

Επιλεγέντες οι οποίοι δεν αποδέχονται τη θέση απασχόλησης ή προσληφθέντες οι οποίοι αποχωρούν οικειοθελώς από τη θέση πριν από τη λήξη της σύμβασης εργασίας διαγράφονται οριστικά από τον Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης Ανέργων.

Εάν ο αριθμός των ημερών ασφάλισης στο φορέα πρόσληψης δεν υπερβαίνει το όριο των 135 ημερών εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους, ο ΟΑΕΔ επανεγγράφει τον άνεργο στον ισχύοντα Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης Ανέργων με τα ίδια αρχικά κριτήρια εγγραφής.

ΥΠΟΒΟΛΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΩΝ
Τα δικαιολογητικά που απαιτείται να προσκομίσουν οι άνεργοι (π.χ. τίτλοι σπουδών, άδεια άσκησης επαγγέλματος, αποδεικτικά στοιχεία εμπειρίας) υποβάλλονται στο φορέα πρόσληψης, μόνο στην περίπτωση που ο άνεργος επιλεγεί για πρόσληψη και όχι στην αρμόδια Υπηρεσία (ΚΠΑ2) του ΟΑΕΔ.




Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Αυτοοργάνωση

Η αυτοδιοίκηση ήταν ο συνεκτικός δεσμός των σκλαβωμένων στους Οθωμανούς προγόνων μας. Ας μη πάει ο νους μας σε τύπο αυτοδιοίκησης όπως ο σημερινός. Η σύγχρονη αυτοδιοίκηση είναι σμικρογραφία της κεντρικής εξουσίας. Οι υποψήφιοι αιρετοί πρώτα χρίονται από τα επιτελεία των κομμάτων και ύστερα ανακοινώνουν την υποψηφιότητα. Κατά συνέπεια εφαρμόζουν εκλεγόμενοι την πολιτική του κόμματος, στο οποίο ανήκουν. Η κεντρική εξουσία το μόνο που έπραξε κατά τη μεταπολίτευση είναι να αποκεντρώσει τους μηχανισμούς διαφθοράς. Έτσι οι πλείστοι των δήμων εμφανίζονται σήμερα, όπως και η χώρα μας, υπερχρεωμένοι και δεν θα βραδύνει η ώρα που θα στηθούν και σ’ αυτούς επιτροπές επιτήρησης.

Η κοινότητα επί τουρκοκρατίας ήταν ταυτόσημη με την ενορία. Κέντρο της ζωής της είχε τον ναό, στον οποίο διενεργούνταν ακόμη και οι εκλογές των προκρίτων. Βέβαια δεν ήταν τα πράγματα ιδανικά. Κοινωνικές τάξεις υπήρχαν και οι οικονομικά ισχυροί μέσα στη γενική ανέχεια πολλές φορές με τις πλάτες των κατακτητών επιτύγχαναν την εκλογή τους και μάλιστα κατ’ επανάληψη. Θα μπορούσαν άραγε σήμερα οι ενορίες να διαδραματίσουν παρόμοιο με τον του καιρού της τουρκοκρατίας ρόλο; Αρκετά δύσκολο υπό το καθεστώς της νόμω κρατούσης Πολιτείας. Η ουσιαστική κατοχή της χώρας μας σήμερα δεν είναι έκδηλη όπως σε περιόδους κατά το παρελθόν. Γι’ αυτό και δεν γίνεται ακόμη λόγος για δοτή κυβέρνηση στην υπηρεσία των κατακτητών. Πάντως πρέπει να είναι αθεράπευτα αφελής ο πολίτης που προσδοκά ανάκαμψη από τα μέτρα που έχουν ληφθεί ή επίκειται να ληφθούν, όταν οι ίδιοι οι συντελέσαντες στην κατάντια μας, που είναι οι επίλεκτοι για τις αναλύσεις στη μικρή οθόνη, χωρίς ντροπή τονίζουν ότι το μνημόνιο έδειχνε εξ αρχής ότι θα μας οδηγούσε σε αδιέξοδα. Είναι λοιπόν καταφανές ότι οι δανειστές μας, έχοντας υποχείριο τον πολιτικό κόσμο που ασκεί εξουσία, θέλουν να μας τα πάρουν όλα: Τους μισθούς, τις καταθέσεις, τα ακίνητα, τα ασφαλιστικά ταμεία, την περίθαλψη, τον δημόσιο πλούτο, υποδομών, εδάφους, υπεδάφους και υποθαλάσσιο. Το μόνο που μας προσφέρουν είναι ανεργία και νέα ώθηση προς μετανάστευση, ενώ οι κρατούντες μας παρηγορούν με φλυαρία περί ανάπτυξης, που δεν πρόκειται να έλθει υπό την παρούσα κατάσταση στη διεθνή οικονομική σκηνή.

Προς αντιμετώπιση της κρίσης που θα βαθαίνει, ώστε τα λίγα καζάνια φαγητού που έχουν στηθεί ή θα στηθούν να μην επαρκούν, ο κάθε πολίτης πρέπει επί τέλους να αποτινάξει την προδιάθεση προς κατάθλιψη, η οποία εξαπλώνεται με γοργό ρυθμό, και να αυτενεργήσει. Ας ξεκινήσουμε από μία παρουσίαση της κατάστασης: Κατ’ αρχήν οφείλουμε να δεχθούμε πως όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης, γιατί εναποθέσαμε τις ελπίδες σε πρόσωπα, τα οποία υπηρέτησαν το σχέδιο διάλυσης της πατρίδας μας. Αυτά τα πρόσωπα χειροκροτήσαμε, παρακαλέσαμε, κολακέψαμε, υμνήσαμε, ψηφίσαμε. Και αυτά μας πέταξαν ένα κοκκαλάκι, ώστε να μας προκαλούν τώρα με το «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Κατόπιν οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι σε αντίθεση με τη λήξη του εμφυλίου πολέμου έχουμε σημαντικά πλεονεκτήματα: Οι υποδομές είναι ανέπαφες, αν και πολλές πέρασαν σε χέρια ξένων. Το ζωικό κεφάλαιο, αν και ανεπαρκές, δεν έχει εξαφανιστεί. Ακόμη μπορούμε να καλλιεργούμε χωρίς τον φόβο να μας αρπάξει τη σοδειά ο κατακτητής. Η εξωτερική απειλή μας φέρνει πιο κοντά, σε αντίθεση με τον βαθύ διχασμό που μας διέκρινε κατά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου. Τέλος, το πιο σημαντικό, δεν θρηνούμε νεκρούς όπως τότε. Οι κατακτητές σήμερα χρήματα ζητούν μόνο. Δεν σπαταλούν φονικά όπλα για να μας εξοντώσουν.

Αυτενέργεια πρώτη ως αντίδραση στην κατάκτηση.
Περιορισμός της κατανάλωσης και υιοθέτηση της ολιγάρκειας με την καλλιέργεια ασκητικού φρονήματος. Η κατανάλωση είναι το πλέον εκμαυλιστικό μέσο στη διάθεση του καπιταλισμού. Βέβαια αυτό όφειλε να το είχε καυτηριάσει η διοικούσα Εκκλησία πριν από δεκαετίες. Αντιλαμβάνομαι ότι η πρότασή μου προσκρούει προς το συμφέρον των πωλούντων τα καταναλωτικά είδη. Και δεν αναφέρομαι βέβαια στους μεγαλοεισαγωγείς και στους μεγαλέμπορους, αλλά σ’ εκείνους που με καθημερινό σφίξιμο στην καρδιά ανοίγουν το μικρομάγαζό τους. Και άλλη συρρίκνωση της κίνησης; Με πόνο ψυχής γράφω: Ναι! Ας ξεκινήσουμε από τα εισαγόμενα είδη: Τέλος στη δουλική υποταγή στο εκμαυλιστικό τραγούδι των σειρήνων. Ας μηδενίσουμε τις αγορές των πολυδιαφημιζομένων (με τα χρήματά μας) ξένων προϊόντων. Έχουμε απ’ όλα τα είδη διατροφής και μάλιστα πολύ καλής ποιότητας. Ας μη ξαναπατήσουμε το πόδι μας σε κατάστημα πολυεθνικής εταιρείας, ακόμη και για αγορά ελληνικών προϊόντων. Ας ενισχύσουμε την όποια κίνηση προς στήριξη επιχειρήσεων, οι οποίες ήδη έκαναν την εμφάνισή τους στην Αθήνα. Αυτές αγοράζουν από συνεταιρισμούς ή παραγωγούς και διαθέτουν αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα. Ας μην αγοράζουμε αγροτικά προϊόντα εισαγωγής, όταν γνωρίζουμε ότι ομοειδή παραμένουν αδιάθετα στις αποθήκες των παραγωγών μας. Ας προσέχουμε πολύ, καθώς οι πονεμένοι παραγωγοί καταγγέλλουν ότι εισαγωγείς προμηθεύονται μικρές ποσότητες από αυτούς και διαθέτουν πολλαπλάσιες εισαγόμενες από άλλες χώρες, τις οποίες διαφημίζουν ως ελληνικές.

Αυτενέργεια δεύτερη: Παύση της φλυαρίας.
Καυχόμαστε ότι είμαστε κοινωνικοί και επικοινωνούμε, άρα διαθέτουμε ακόμη ανθρώπινο πρόσωπο. Επικοινωνούμε με τα κινητά, για τη χρήση των οποίων πληρώνουμε κεφαλαιώδη (και κεφαλικό) φόρο βλακείας (και δουλείας). Η επικοινωνία στοιχίζει στην οικογένεια πολύ περισσότερο από την ηλεκτρική ενέργεια. Ας περιορίσουμε τον αριθμό των κινητών. Γιατί άραγε να διαθέτουν όλα τα μέλη κινητό; Γιατί να φθάνει ο λογαριασμός του κινητού στο 10% και πλέον του μισθού;

Αυτενέργεια τρίτη: Αύξηση της οικονομίας στη χρήση ενέργειας.
Μείωση των μετακινήσεων με οχήματα Ι.Χ. Τα μέσα συγκοινωνίας θα πυκνώσουν τότε τα δρομολόγια και θα εξυπηρετούμαστε ικανοποιητικά και φθηνά. Εμμονή με ομαδικό πνεύμα στη λειτουργία των εγκαταστάσεων κεντρικής θέρμανσης. Αν τα ποσά που διετέθησαν ήδη για εγκαταστάσεις ατομικής θέρμανσης (να η ασθένεια του «εγώ») είχαν διατεθεί από κοινού για μονώσεις στην οικοδομή, θα αντιμετωπιζόταν πολύ ικανοποιητικά η αύξηση της τιμής των καυσίμων και θα αποφευγόταν η εξαγωγή συναλλάγματος για αγορά μηχανημάτων και η ασχήμια στις οικοδομές από τις τροποποιήσεις.

Αυτενέργεια τέταρτη:
Όλες και όλοι στο δρόμο του Μαχμάτμα Γκάντι. Εκείνος τίναξε το εισαγωγικό εμπόριο που βρισκόταν στα χέρια των Άγγλων με την ανέμη που ζήτησε να προμηθευτεί κάθε οικία. Όσο ακόμη ζουν οι γυναίκες που γνωρίζουν αργαλειό και τα συναφή για την σύνθεση υφασμάτων και φορεμάτων, ας αναβιώσει η όμορφη γυναικεία συντροφιά με τα τραγούδια και τα χωρατά της εν ώρα εργασίας. Αρκετές ώρες σπαταλήθηκαν μπροστά στην άθλια μικρή οθόνη των «σήριαλς».

Αυτενέργεια πέμπτη: Περιορισμός προμήθειας εργαλείων και συσκευών.
Συγγενικά πρόσωπα ας μοιράζονται την ίδια συσκευή. Πολλοί οι γεωργικοί ελκυστήρες, πολλές οι σπαρτικές μηχανές, αλλά και πολλοί οι χέρσοι αγροί με την τιμωρία της αγροτιάς από τους Ευρωπαίους με το υπνωτικό της επιδότησης.

Αυτενέργεια έκτη: Συλλογή, διάθεση και πολλαπλασιασμός των σπόρων γηγενών ποικιλιών.
Απεξάρτηση από τις πολυεθνικές πώλησης σπόρων. Ας απλωθούν οι κήποι, όσο ακόμη το νερό είναι κοινό αγαθό, γιατί οι πολυεθνικές επιχειρούν να το ληστέψουν, όπως συνέβη στη Λατινική Αμερική.

Αυτενέργεια έβδομη: Αύξηση του ζωικού κεφαλαίου επειγόντως με ταυτόχρονη μείωση της κατανάλωσης, αφού μεγάλες είναι οι ποσότητες εισαγομένων κρεάτων. Ευκολότερη είναι η εκτροφή πουλερικών. Τα γιδοπρόβατα μπορούν, όπως και παληά στα πλαίσια του κοινοτικού πνεύματος, να αποτελέσουν κοινό κοπάδι με πολλούς ιδιοκτήτες ενός ή λίγων κεφαλιών, υπό ένα βοσκό.

Συνέλληνες ώρα να κινηθούμε από το «εγώ» στο «εμείς». Ας μη μας τρομοκρατούν οι δυσμενείς εξελίξεις. Κανείς δεν χάθηκε στη φτώχεια, πολλοί στην ευμάρεια. Το μαρτυρεί η σημερινή κατάντια μας.

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

http://www.antibaro.gr/node/3693

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Συνεργατική κατανάλωση...



















Αγαθά. Τα συσσωρεύουμε ασταμάτητα είτε τα έχουμε πραγματικά ανάγκη είτε όχι.
Αναπτύσσουμε συναισθηματικούς δεσμούς με αυτά, ακολουθούμε τη λογική που χαρακτηρίζει το αγοραστικό μάρκετιγκ του 20ού αιώνα και εκφράζεται παντού. Τώρα όμως που η οικονομική κρίση έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, τα ερωτήματά γύρω από τις αγοραστικές μας συνήθειες πιέζουν εκ νέου. Παράλληλα, η ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων όπου άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι συγκεντρώνονται γύρω από ένα κοινό θέμα ενδιαφέροντος, έχει δώσει νέα διάσταση στον τρόπο που μπορούμε να καταναλώσουμε. Μπορεί πολλές σελίδες να προτείνουν σύγκριση τιμών ή δυνατότητα αξιολόγησης προϊόντων από τους χρήστες της ενώ άλλες παρέχουν εκπτωτικά κουπόνια στα μέλη της, υπάρχει όμως και κάτι ακόμα που είναι πρωτοποριακό: μπορούμε να έχουμε όσα θέλουμε χωρίς να μας ανήκουν πραγματικά. Μιλάμε για τη συνεργατική κατανάλωση, που δεν είναι μια βραχυπρόθεσμη τάση, αλλά μια ισχυρή πολιτιστική και οικονομική δύναμη, και παροτρύνει να ανακαλύψουμε εκ νέου, όχι μόνο τι καταναλώνουμε, αλλά και το πώς καταναλώνουμε. Η Αυστραλέζα Ρέιτσελ Μπότσμαν (Rachel Botsman) μελέτησε εκτενώς το θέμα, υπολόγισε τις επιπτώσεις του στην οικονομία, στο περιβάλλον ακόμα και στη νοοτροπία και το 2010 έγραψε μαζί με τον Ρου Ρότζερς ένα σχετικό βιβλίο με τίτλο What’s Mine is Yours : The Rise of Collaborative Consumption (Ό,τι είναι δικό μου είναι δικό σου : η άνοδος της συνεργατικής κατανάλωσης). Θα μπορούσε να συνοψισθεί στην πρόταση “Η ισχύς εν τη ενώσει: η πρόσβαση είναι καλύτερη από την ιδιοκτησία”.
Όπως εξηγεί η οικονομική κρίση δεν μας ωθεί μόνο να πληρώσουμε λιγότερο για το ίδιο αντικείμενο, μας ωθεί να προσπαθήσουμε να μην έχουμε κάν ανάγκη το αντικείμενο αυτό, αλλά να διαχωρίζουμε τη χρήση του από την κατοχή του. Δεν χρειάζομαι τόσο ένα τρυπάνι, που θα χρησιμοποιήσω το πολύ για 12 με 13′ σε όλη τη ζωή μου, αλλά χρειάζομαι απλά να κάνω μερικές τρύπες στον τοίχο μου. Γιατί να μη μπορώ να το δανειστώ ή να το νοικιάσω; Η ίδια λογική ισχύει για ένα βιβλίο, για ένα αυτοκίνητο, μια ακριβή τσάντα κτλ.
Έτσι, στην περίπτωση της αυτοκίνησης εταιρείες κοινής χρήσης ιδιωτικών αυτοκινήτων όπως είναι το Streetcar ή το Zipcar, έχουν συναντήσει μεγάλη αποδοχή στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη. Πληρώνεις μια μηνιαία χρέωση για ενοικίαση αυτοκινήτων με την ώρα, πράγμα σαφώς οικονομικότερο από το να συντηρείς ένα δικό σου όχημα και επί πλέον σε πολλές πόλεις του κόσμου σου προσφέρονται «εξπρές» λωρίδες κυκλοφορίας ή εκπτώσεις στα διόδια. Η συνεργατική κατανάλωση εφαρμόζεται επίσης με επιτυχία στην ανταλλαγή ρούχων, μεταξύ χρηστών του Facebook, αλλά και στην ανταλλαγή κάθε είδους προϊόντος ή υπηρεσίας μέσω κάποιας ειδικευμένης κοινωνικής πλατφόρμας δανεισμού. Η πλατφόρμα χρηματικού δανεισμού Zopa, παρακάμπτει τις τράπεζες και κάθε μεσάζοντα, και καλεί οποιονδήποτε να γίνει δανειστής βρίσκοντάς του έναν δανειζόμενο οπουδήποτε στον κόσμο. Αγορά αναδιανομής, που μεγαλώνει τον κύκλο ζωής ενός προϊόντος και κατά συνέπεια μειώνει τα απορρίμματα, είναι η πλατφόρμα ανταλλαγής Swaptree. Καταναλώνοντας λιγότερα νέα προϊόντα, μειώνεις τον αντίκτυπό σου σε διοξείδιο του άνθρακα, ελαφρύνεις τις οικονομικές σου επιβαρύνσεις και ανακαλύπτεις τη χαρά και τη δύναμη του να μοιράζεσαι.
Οι κοινωνίες μας φαίνονται έτσι λιγότερο εγωιστικές, με πολίτες όχι τόσο ατομιστές, καχύποπτους, μπλοκαρισμένους σ’ έναν τρόπο αντίληψης αφού η συνεργατική κατανάλωση έχει έναν κοινό παρονομαστή: την εμπιστοσύνη. Από μια κοινότητα αναγκών δημιουργείται μια κοινότητα δεσμών, όπου οι παλιοί παθητικοί καταναλωτές εξελίσσονται σε ενεργούς πολίτες, φτιάχνουν μια ομάδα ομότιμων συνεργατών, χωρίς πλέον την ανάγκη μεσάζοντα. Μια κίνηση μοιράσματος, υπαρκτή, που επιταχύνεται απίστευτα χάρη στο διαδίκτυο.
"Τώρα, ως τελευταία σκέψη, πιστεύω ότι είμαστε πραγματικά σε μια περίοδο όπου ξυπνάμε από αυτό το τεράστιο μεθύσι της κενότητας και της σπατάλης, και κάνουμε ένα άλμα για να δημιουργήσουμε ένα πιο βιώσιμο σύστημα κατασκευασμένο για να εξυπηρετήσει την έμφυτη ανάγκη μας για κοινωνική και ατομική ταυτότητα. Πιστεύω ότι θα πρέπει να αναφέρεται ως μια επανάσταση, να το πω έτσι – όταν η κοινωνία, αντιμέτωπη με μεγάλες προκλήσεις, έκανε μια ριζοσπαστική αλλαγή, από τη μεμονωμένη απόκτηση και δαπάνη προς μια εκ νέου ανακάλυψη του συλλογικού συμφέροντος. Και εμένα η αποστολή μου είναι να κάνω την κοινή χρήση «κουλ». Να την κάνω δημοφιλή. Γιατί πιστεύω πραγματικά ότι μπορεί να διαταράξει τα παρωχημένα επιχειρηματικά μέσα, να μας βοηθήσει να υπερπηδήσουμε τις σπάταλες μορφές της υπερ-κατανάλωσης και να μας διδάξει πότε το «αρκετό» είναι πραγματικά αρκετό."

Πηγή: http://peopleandideas.gr

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Ο Ευγένιος Σπαθάρης και η ξεχωριστή, λαϊκή, καλλιτεχνική του κληρονομιά


Μια ξεχωριστή λαϊκή καλλιτεχνική κληρονομιά

''ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΘΗΝΑ''
του Ευγένιου Σπαθάρη

Σε εποχές που δεν υπήρχε παιδικό θέατρο, ούτε τηλεόραση και φυσικά ούτε ηλεκτρονικά παιχνίδια, το μοναδικό θέαμα για τα παιδιά ήταν ο Καραγκιόζης.
Σε κάθε γειτονιά, έστηνε την παράγκα του, και μικροί μεγάλοι παρακολουθούσαν την παράσταση που οι Σπαθάρηδες, πατέρας και γιος, Σωτήρης και Ευγένιος, μας άφησαν σαν κληρονομιά τον 20ο αι.
Πολλά παιδιά μάλιστα, αυτοσχεδίαζαν και έστηναν στην αυλή τους το σεντόνι με το φως πίσω του και τις φιγούρες του Καραγκιόζη, και των άλλων ηρώων του Σπαθάρη, που αγόραζαν από τα περίπτερα. Φίλοι, παιδιά της γειτονιάς, συγγενείς παρακολουθούσαν την παράσταση των μικρών ''Σπαθάρηδων'' με αντίτιμο μερικές φορές λίγες δεκάρες!!!
''ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ''του Ευγένιου Σπαθάρη

Όμως οι Σπαθάρηδες, ήταν και σπουδαίοι εικαστικοί καλλιτέχνες.
Ο Σωτήρης Σπαθάρης ήταν ο πρώτος που έφτιαχνε ρεκλάμες, δηλ αφίσες για τα έργα του Καραγκιόζη που παρουσίαζε. Η ρεκλάμα του ήταν ζωγραφισμένη σε χαρτί του μέτρου που την δίπλωνε και την ξαναδίπλωνε. Λέει ο ίδιος στα απομνημονεύματά του:''Κάθε μέρα έφτιαχνα μια μεγάλη ρεκλάμα και την κόλλαγα στην πλατεία της αγοράς. Όταν έπαιζα έργο ηρωικό,  γέμιζα τη ρεκλάμα κόκκινα τσαρούχια, αίματα πολλά από τις
σπαθιές  και τις κουμπουριές και χάμω ο τόπος γιομάτος τούρκικα κεφάλια. Οι περαστικοί στέκονταν και την κοίταζαν πολλή ώρα, αλλά για να τη χορτάσουν καλά καλά και με το χουζούρι τους ξαφνικά διπλώνανε τα πόδια και κάθονταν χάμω σταυροπόδι. Πολλές φορές τους σήκωνε η Αστυνομία γιατί εμπόδιζαν την κυκλοφορία. Άλλες φορές πάλι, εκείνος που είχε κοντά μαγαζί έσκιζε τη ρεκλάμα για να φύγει ο κόσμος''.
Του Ε.Σπαθάρη-''Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ''

Ο  Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας σημειώνει :''Δεν πρόκειται μόνο για τη μεσαιωνική τέχνη που βρίσκουμε  ξανά στις αφίσες του Καραγκιόζη. Εδώ εμφανίζεται ξανά η αρχαία θεώρηση. Η μαύρη γραμμή κυκλώνει το αντικείμενο. Όλα τα χρώματα αποκτούν μια σχεδόν πρωτόγονη ειλικρίνεια και ένταση.Οι αντιθέσεις είτε πολύ έντονες είτε απαλυμένες είναι πάντα σαφείς.Τα αντικείμενα προβάλλονται, μέσα από τη γραφική τους αναπαράσταση, μιαν αξία συμβόλου. Έναν έντονο, περιεκτικό σε νόημα, εκρηκτικό δυναμισμό''.
''Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΡΟΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΗΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ'' ρεκλάμα  του Σωτήρη  Σπαθάρη

Ο Τσαρούχης πάλι στο  βιβλίο του ''Αγαθόν εστί το εξομολογείσθαι'' γράφει: ''Οι ρεκλάμες του Σ.Σπαθάρη με τη φίνα πολυχρωμία τους είναι επίσης έργα αξιοθαύμαστα, που σου θυμίζουν την αιώνια αλήθεια, που η ζωγραφική δεν είναι αυτό που νομίζουμε αλλά πάντα κάτι άλλο.........''
''Ο ΓΑΜΟΣ  ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΩΡΓΟΥ'' του Ε.Σπαθάρη

Η τέχνη του Σπαθάρη ως λαϊκού εικαστικού, όπως ήταν φυσικό, είχε προκαλέσει τους διανοούμενους της αριστεράς, που και εκείνοι από την δεκαετία του '30 και μετά είχαν στρέψει το ενδιαφέρον τους στη λαϊκή τέχνη, θεωρώντας την πηγή έμπνευσης και δημιουργίας, εκθειάζοντας την απλότητα αλλά και την περιεκτικότητά της σε ιδέες και σύμβολα.
Ο καραγκιοζοπαίχτης Σπαθάρης προτιμά τα απλά, καθαρά και γι αυτό φωτεινά χρώματα, ενώ χρησιμοποιεί ελάχιστα απ' αυτά.
''Ο ΣΑΛΕΠΙΤΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΤΕΜΠΟΡΟΣ ΣΤΗ ΡΟΤΟΝΤΑ''
του Ε.Σπαθάρη

Ο γιος του ο Ευγένιος, ζωγραφίζει και εκείνος θέματα που τα παίρνει από  τη μυθολογία και τη λογοτεχνική παράδοση, από την καθημερινή ζωή της παλιάς Αθήνας, ζωγραφίζει ιστορικά γεγονότα με επίκεντρό τους ήρωες της Επανάστασης αλλά και ελληνικά λαϊκά πορτρέτα.
Καραγκιοζοπαίχτης από κούνια ο Ευγένιος ανανέωσε την τέχνη του Καραγκιόζη, την προσάρμοσε στις τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής μας.
Έβγαλε έξω από τον μπερντέ τον Καραγκιόζη και τον περπάτησε στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, τον πήγε στο εξωτερικό, τον έκανε τραγούδι, τον έκανε ζωγραφιά και τον κρατάει ζωντανό σε Μουσείο.
Ο Γιάννης Τσαρούχης, φίλος του πατέρα Σπαθάρη, γρήγορα  διέγνωσε την έφεση του Ευγένιου στη ζωγραφική και τον βοήθησε..Σύντομα εκθέτει έργα του στο σπίτι του ναυάρχου Καββαδία (1948) και με τη βοήθεια του Τσαρούχη η έκθεση μεταφέρεται στον Αγγλοελληνικό Σύνδεσμο.
''Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΙΟΖΗ'' του Ε.Σπαθάρη

Ο Ευγένιος θυμάται τι έλεγε ο Τσαρούχης στους επισκέπτες της έκθεσης:''Εδώ δεν θα δείτε κορνίζες, αυτές είναι οι πουτάνες του έργου, θα δείτε ζωγραφική''!
''Νέο Θεόφιλο'' τον αποκάλεσε ο Τζούλιο Καϊμης αλλά και ο Φοίβος Δέλφης είπε:''Ο υιός Σπαθάρης ήτανε για μένα μια αποκάλυψη του ζωγραφικού του ταλέντου, εφάμιλλο του Θεόφιλου  και καλύτερο''!
Ο Ευγένιος ξεκίνησε ζωγραφίζοντας τις ρεκλάμες, ύστερα έκανε μικρούς πίνακες και μετά μεγαλύτερους κυρίως πάνω στα ηρωικά έργα. Κάθε φορά πρόσθετε νέα στοιχεία όχι όμως στις φιγούρες ''Τις φιγούρες αν τις αλλάξεις χάθηκες. Μόνο νέες φιγούρες μπορείς να κάνεις. Αυτό που άλλαζα ήταν η διακόσμηση''.
''ΠΑΛΚΟ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ''- Ευγένιος Σπαθάρης

Η παλιά Αθήνα που χανόταν ήταν η αγαπημένη του ''Έψαχνα τα παλιά κτίρια, τα μπουζούκια, το παλκοσένικο, επίσης τύπους της πόλης όπως ο σαλεπιτζής ή ο καστανάς''.
''Ο Ευγένιος, έξω από τα γενικά στοιχεία που τον κατατάσσουν στη ζωντανή παράδοση της λαϊκής μας ζωγραφικής, προσθέτει μια ξέχωρη ευαισθησία και πλουτίζει τα σχήματα δίνοντας μια καταπληκτική σύνθεση. Ζωγραφίζει χρόνια ακούραστα και με οίστρο με τους τυποποιημένους ήρωες του θιάσου, ανυποψίαστος για τις δυσκολίες της σύνθεσης, για την ποιότητα και τη σχέση των χρωμάτων, που με τόση ασφάλεια χειρίζεται. Χωρίς να το έχει σχεδόν υπ' όψιν του, βγάζει ένα έργο που είναι, μπορεί να πει κανείς, σαν κολοσσός σταθεράς στην αρχιτεκτονική του....................Γνήσιος και λαϊκός ζωγράφος, ο Σπαθάρης αποτελεί ένα πολύτιμο κεφάλαιο για τη συνέχιση της λαϊκής μας παράδοσης.....'' παρατηρεί ο Τσαρούχης.
''Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΗΣ''-Ε.Σπαθάρη

Ο Καραγκιόζης των Σπαθάρηδων, με τις έντονες εικαστικές δημιουργίες, έβαζε επί τάπητος όλες τις κοινωνικές αδικίες και τις ανισότητες της τότε εποχής, αλλά που διαχρονικά είναι αδικίες κάθε γενιάς!
Είναι σίγουρο ότι οι δημιουργοί του Θεάτρου Σκιών σημάδεψαν τον 20αι.και άφησαν πίσω τους σε μας μια ξεχωριστή λαϊκή καλλιτεχνική κληρονομιά!
ρεκλάμα του Ευγένιου Σπαθάρη από το έπος του '40


Από το βιβλίο ''ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΣΠΑΘΑΡΗΣ- Σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί'

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Κοινωνική αλληλεγγύη: Ιδέες για να ζούμε καλύτερα

της Έλενας Μπούλια

Όταν η οικονομία της Αργεντινής κατέρρευσε, τον Δεκέμβριο του 2001, και αφού πέρασε το πρώτο «εμπόλεμο» διάστημα και καθιερώθηκε το σύστημα Corralito, κατά το οποίο όποιος είχε χρήματα στον τραπεζικό του λογαριασμό μπορούσε να βγάλει μόνο έως 250 πέσος τον μήνα, δύο φίλοι, ο ψυχολόγος Ρούμπεν Ραβέρα και ο οικολόγος Οράσιο Κόβας, εφάρμοσαν την ιδέα της ανταλλακτικής οικονομίας (“trueque”)। Για όσους δεν έχουν ακουστά, πρόκειται για μεγάλες αγορές όπου ο καθένας πήγαινε να ανταλλάξει ό,τι πίστευε ότι μπορεί να χρειάζεται κάποιος άλλος (φαγητά, ρούχα, ακόμα και υπηρεσίες νομικές ή εκπαιδευτικές)। Αντάλλασσε όμως όχι με είδος αλλά με κουπόνια (τα creditos) και ανάλογα με τα creditos που έπαιρνε γι΄αυτό που πωλούσε μπορούσε στην συνέχεια να αγοράζει ό,τι χρειαζόταν।
Η ιδέα αυτή, η οποία επεκτάθηκε σε κάθε γειτονιά της Αργεντινής, μπορεί να μην «έσωσε» την χώρα, αλλά σίγουρα βοήθησε τους πολίτες για μεγάλο χρονικό διάστημα να επιβιώσουν χωρίς χρήματα –μέχρι, βέβαια, τη στιγμή που άρχισαν να κυκλοφορούν εκατομμύρια παραχαραγμένα creditos και το σύστημα κατέρρευσε।Δέκα χρόνια μετά η Ελλάδα αντιμετωπίζει μία παρόμοια κατάσταση, για την οποία όλοι απευχόμασε τα χειρότερα, και η οποία, όπως αυτοί που μας οδήγησαν εδώ λένε, θα διαρκέσει τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια। Μοναδικός τρόπος να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα, σε κοινωνικό επίπεδο, δείχνουν να είναι κάποιες, νέες ή παλιές, πρακτικές αλληλεγγύης। Δεν είναι δύσκολο, αρκεί να σκεφτούμε πώς θα μπορούσαν, όλα αυτά που κάνουμε καθημερινά, να κάνουν καλύτερη την ζωή των άλλων (και αντίστροφα). Ή, με απλά λόγια, να σκεφτούμε πώς θα μπορούσαμε, μέσα από τον γολγοθά που διανύουμε, να γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι: 1. Ένας -επιχειρηματίας- για όλους: Ξεκινώντας από τον κάθε έναν ξεχωριστά, σημαντικό είναι να κρίνει ο κάθε ένας πώς μπορεί να βοηθήσει άτομα που το έχουν ανάγκη. Π.χ. ένα εστιατόριο, ένας φούρνος, ένα ζαχαροπλαστείο που πετάει φαγητά στο τέλος της ημέρας θα μπορούσε να τα δίνει σε οργανισμούς αστέγων ή σε ορφανοτροφεία. Το ίδιο θα μπορούσαν να κάνουν και τα σούπερ μάρκετ. Ελληνικά καταστήματα με ρούχα και παπούτσια θα μπορούσαν αντιστοίχως να δίνουν τα παλιά τους μοντέλα που δεν πουλάνε πια κ.ο.κ. Ακόμα, επιχειρήσεις που προσφέρουν υπηρεσίες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Jon Bon Jovi, ο οποίος άνοιξε πρόσφατα στο New Jersey εστιατόριο «πλήρωσε-ό,τι-μπορείς», ονόματι



Soul Kitchen, και να καθιερώσουν ημέρες πολύ χαμηλών τιμών κατά τις οποίες θα δέχονται κοινωνικά ασθενείς ομάδες, π.χ. ανέργους ή πολύτεκνους. 2. Εσείς πετάτε φαγητό; Πόσες φορές έχετε βρεθεί έξω για φαγητό και στο τέλος του γεύματος έχουν περισσέψει σχεδόν… τα πάντα. Και πόσες φορές φεύγοντας από την ταβέρνα ή το εστιατόριο δεν έχετε λυπηθεί που τόσο φαγητό θα πάει στα σκουπίδια, ενώ στο παρκάκι λίγα μέτρα παρακάτω κοιμούνται άστεγοι; Την επόμενη φορά, σκεφτείτε το λίγο νωρίτερα, πάρτε μαζί αυτό το φαγητό και δώστε το σε κάποιον άστεγο που θα βρεθεί στον δρόμο σας (πλέον έχουν πολλαπλασιαστεί). Αν, πάλι, δεν βρείτε, κάποιον κρατήστε το εσείς για να το φάτε την επόμενη –δεν είναι ντροπή. 3. Ανταλλάξτε ό,τι δεν χρειάζεστε: Η ανταλλαγή ρούχων είναι μία πρακτική που εφαρμόζεται καιρό τώρα σε διάφορα σημεία της χώρας (σε γειτονιές, σε πολυχώρους –βλ. Six Dogs, σε σχολεία), ενώ συχνά παίρνει διαστάσεις ψυχαγωγικού event. Μην την υποτιμάτε: Αφενός μπορείτε να ξεφορτωθείτε ό,τι δεν θέλετε πια, αφετέρου να βρείτε κάτι άλλο που θα φορούσατε ευχαρίστως και, εν συνεχεία, η τακτική μπορεί να επεκταθεί και σε άλλα είδη, όπως οικιακές συσκευές, μικροέπιπλα ή... 4. Βιβλία: Έχετε σίγουρα ακούσει για το book crossing, την ομάδα στην οποία γράφεσαι, καταχωρείς έπειτα το βιβλίο που θα ήθελες να χαρίσεις σε οποιονδήποτε και το αφήνεις σε κάποιον δημόσιο χώρο (ή το δίνεις σε κάποιον φιλανθρωπικό οργανισμό ή second hand βιβλιοπωλείο). Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να αποκτήσετε και εσείς κάποιο από τα αμέτρητα βιβλία που χαρίζονται καθημερινά (δείτε πώς στα Σχετικά Άρθρα). Οι λιγότερο μυημένοι στην τεχνολογία μπορούν απλά να επισκέπτονται από Τρίτη έως Παρασκευή, 17.00 με 21.00 και Σάββατο 11.00 με 16.00 το εμπορικό κέντρο Athens Heart και να ανταλλάσσουν βιβλία στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του ισογείου. 5. Κάντε δώρα με σκοπό: Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και θα πρέπει να αγοράσετε δωράκια για τους αγαπημένους σας. Πριν σπεύσετε στα συμβατικά καταστήματα κάντε μια βόλτα στα e-shops των φιλανθρωπικών οργανισμών και ιδρυμάτων, όπως το Χαμόγελο του Παιδιού, το Make a Wish και διάφορα άλλα που μπορείτε να δείτε εδώ). Τα χρήματά σας σίγουρα θα πιάσουν τόπο καλύτερα εκεί. 6. Carpooling: Πολλοί από εμάς διασχίζουμε καθημερινά, την ίδια λίγο-πολύ ώρα, με το αυτοκίνητο μικρές ή μεγάλες αποστάσεις για να βρεθούμε στην δουλειά. Τις ίδιες, ή παρόμοιες, διαδρομές στις ίδιες ώρες μπορεί να ακολουθούν και αμέτρητοι συμπολίτες μας. Γιατί να μην μειώσουμε τα έξοδά μας, την κίνηση στους δρόμους και την ατμοσφαιρική ρύπανση χρησιμοποιώντας -δύο, τρία ή τέσσερα άτομα- ένα αυτοκίνητο; Η ιδέα ακούει στο όνομα carpooling, μετρά σχεδόν πέντε χρόνια που πραγματοποιείται στην Ελλάδα και απαριθμεί πλέον χιλιάδες μέλη. Μάθετε περισσότερα εδώ και στα Σχετικά Άρθρα. 7. Γίνε εθελοντής: Είτε δίνοντας αίμα, είτε συμμετέχοντας σε δράσεις για την διαχείριση κρίσεων και κοινωνικών αναγκών, είτε συμμετέχοντας σε ομάδες όπως οι Atenistas. Επιπλέον, όλα τα φιλανθρωπικά ιδρύματα και οι οικολογικές οργανώσεις χρειάζονται επιπλέον χέρια –απευθυνθείτε εκεί που θεωρείτε ότι μπορείτε να προσφέρετε περισσότερα. 8. Σκεφτείτε τους μετανάστες: Αν εμείς αντιμετωπίζουμε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, εκείνοι δεν έχουν κυριολεκτικά να φάνε. Αφήστε τις εθνικιστικές αντιλήψεις του τύπου «να γυρίσουν πίσω στην χώρα τους –επιβαρύνουν την εθνική οικονομία» και σκεφτείτε πιο μεγαλόκαρδα αφήνοντάς τους μια στο τόσο να σας καθαρίσουν το παρμπρίζ ή αγοράζοντας ένα πακέτο χαρτομάντηλα. Καλώς ή κακώς αυτοί οι άνθρωποι είναι εδώ. Ζουν δίπλα μας και αν δεν φάνε θα πεθάνουν. Περιμένουμε παρακάτω τις δικές σας ιδέες και προτάσεις για το πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνία αλληλεγγύης.

Λαϊκές Βιβλιοθήκες στο Νομό Αττικής

Δωρεάν δανεισμός βιβλίων. Επιπλέον κάποιες βιβλιοθήκες προσφέρουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, συλλογή από περιοδικά, χώρο για μελέτη, πρόσβαση σε σπάνιες εκδόσεις, κλπ.
Περισσότερες Πληροφορίες: Επικοινωνήστε με την βιβλιοθήκη που σας ενδιαφέρει.
Αγία Βαρβάρα - Δημοτική Βιβλιοθήκη «Ν. Χαχλάκης». Πνευματικό Κέντρο (Σερίφου 2) Τηλ.: 210 5699 423
Αγία Παρασκευή - Δημοτική Βιβλιοθήκη & Μουσείο Κοντόπουλου.
(Α. Κοντοπούλου 13) Τηλ.: 210 6395335, 210 6396 311.
Παράρτημα: (Χίου και Σωτήρος 2) Τηλ.: 210 6000 943.
Άγιοι Ανάργυροι - Βιβλιοθήκη Πολιτιστικού Κέντρου. (Ηρώων Πολυτεχνείου 39) Τηλ.: 210 2690 511.
Άγιος Δημήτριος - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Αγίου Δημητρίου 216 & Ειρήνης 17) Τηλ.: 210 9719 423
Άγιος Ιωάννης Ρέντης - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Μπιχάκη 15, στο νέο Πνευματικό Κέντρο απέναντι από το Δημαρχείο) Τηλ.: 210 4838 374.
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Αθηναικής Λέσχης. (Πανεπιστημίου 11) Τηλ.: 210 3242 611
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Ορθόδοξου Χριστιανικού Συλλόγου "Οι Τρεις Ιεράρχες". (Μενάνδρου 4) Τηλ.: 210 3313 589
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Κέντρου Τεκμηρίωσης Ελληνικού Παιδικού Μουσείου. (Κυδαθηναίων 14) Τηλ.: 210 3312 995-7
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Κύκλου του Ελληνικού Βιβλίου. (Ζαλόγγου 7) Τηλ.: 210 8222 296
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Συλλόγου των Αθηνέων (Κέκροπος 10) Τηλ.: 210 3232021
Αθήνα - Βιβλιοθήκη ΚΕΘΕΑ. (Σορβόλου 24, Μέτς) Τηλ.: 210 9241 993-6
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Πανελληνίου Συλλόγου "Η Εθνική Αντίσταση". (Σταδίου 39) Τηλ.: 210 3219 493
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Ενώσεως Κωνσταντινουπολιτών. (Δημητρίου Σούτσου 46) Τηλ.: 210 6433 750
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Εταιρίας των Φίλων του Λαού. (Ευριπίδου 12) Τηλ.: 210 3214 329
Αθήνα - Βιβλιοθήκη Συλλόγου Ζάππιδων (Αντήνορος 10) Τηλ.: 210 7217 745
Αθήνα - Δημοτική Βιβλιοθήκη Ιωάννειου Πνευματικού Κέντρου. (Πανόρμου 59 3ος όροφος) Τηλ.: 210 6983 905
Αθήνα - Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Αθήνων. (Δομοκού 2, Σταθμός Λαρίσης) Τηλ.: 210 8846 011, 210 8846 012
Αθήνα - Παιδική Βιβλιοθήκη στον Εθνικό Κήπο. (Λ. Αμαλίας 1) Τηλ.: 210 323 650
Αιγάλεω - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Δημαρχείου & Κουντουριώτου 17) Τηλ.: 210 5907 060
Αίγινα - Δημόσια Βιβλιοθήκη. (Κυβερνείου 6, Αίγινα) Τηλ.: 22970 22626
Άλιμος - "Θουκυδίδειος Δημοτική Βιβλιοθήκη". (Μαντώ Μαυρογένους 5) Τηλ.: 210 9833 399
Αμπελόκηποι - Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου (Φαραντάτων και Μικράς Ασίας, Αθήνα) Τηλ.: 210 7797 594
Αργυρούπολη - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Δωδεκανήσου 37 και Ρεθύμνης) Τηλ.: 210 9920 801
Βούλα - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικής Εστίας. (Ζεφύρου 2) Τηλ.: 210 8952 241
Βουλιαγμένη - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Αφροδίτης 2) Τηλ.: 210 8960 156
Γλυφάδα - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Λ. Βουλιαγμένης 76) Τηλ.: 210 9614 094, 210 9629 151
Δάφνη Αττικής - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Ηλιουπόλεως 120) Τηλ.: 210 9711 141
Διόνυσος - Βιβλιοθήκη Πολιτιστικού Οργανισμού Κοινότητας. (Πλαστήρα 50) Τηλ.: 210 8150 740
Δραπετσώνα - Δημοτική βιβλιοθήκη. (Αγων. Πολυτεχνείου & Γ. Καραϊσκάκη) Τηλ.: 210 4624 592
Ελευσίνα - Παιδική και Εφηβική Βιβλιοθήκη Κέντρου Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου. (Αισχύλου και Κουτούλη) Τηλ.: 210 5545006.
Ελευσίνα - Αισχύλια Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Παγκάλου 52, 3ος όροφος) Τηλ.: 210 5561942, 210 5537 309-10
Ελληνικό - Βιβλιοθήκη Μαρίνειου Μορφωτικού Κέντρου. (Χάλδειας 46) Τηλ.: 210 9618 314
Ερυθρές - Παιδική και Εφηβική Βιβλιοθήκη Κέντρου Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου. (Εθνικής Αντιστάσεως) Τηλ.: 22620 43034
Ζωγράφου - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Ι. Θεολόγου 22, 3ος Όροφος). Τηλ.: 210 7704 605
Ηλιούπολη - Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Πλατεία 25ης Μαρτίου 7) Τηλ.: 210 9940 274, 210 9948 344, 210 9940 105
Ηράκλειο Αττικής - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Κουντουριώτου 18α & Νεότητος) Τηλ.: 210 2826 276
Θησείο - Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη. (Αγίων Ασωμάτων 9, Αθήνα) Τηλ.: 210 3316 516
Ίλιον - Βιβλιοθήκη Αγίου Φανουρίου. (Αγίου Φανουρίου 99, 3ος όροφος) Τηλ.: 210 2637 396
Καλλιθέα - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πολιτιστικού Οργανισμού. (Αριστείδου και Σκοπευτηρίου 199) Τηλ.: 210 9561 322, 210 9593 518
Κερατσίνι - Δημοτική Βιβλιοθήκη.
(Μ.Ασίας 51 & Μουδανιών) Τηλ.: 210 4615097, 210 4636747
Παράρτημα Αμφιάλης: (Εμμ. Μπενάκη 70, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη». 2ο όροφος) Τηλ.: 210 4312 182
Παράρτημα Ευγένειας: (Βύρωνος 79 & Πλάτωνος, Πολιτιστικό Κέντρο Ευγένειας. 3ο όροφος) Τηλ.: 210 4002 916
Κηφισιά - Βιβλιοθήκη Μουσείου Γουλανδρή. (Όθωνος 100) Τηλ.: 210 8015870 (εσωτερικό: 508)
Κορυδαλλός - Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Γρ. Λαμπράκη & Καρυταίνης 4) Τηλ.: 210 4965 784
Κορωπί - Βιβλιοθήκη Μορφωτικού Συλλόγου. (Ερυθρών 16) Τηλ.: 210 6628 401, 210 6612 760
Κορωπί - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Παπασιδέρη 13) Τηλ.: 210 6626 295
Λαύριο - Βιβλιοθήκη Επιμορφωτικού Συλλόγου. (Δαναικάρα 2) Τηλ.: 22920 253 69
Λαύριο - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Κουντουριώτη 1) Τηλ.: 22920 22 095
Λιβάδι Κυθήρων - Παιδική και Εφηβική Βιβλιοθήκη Κέντρου Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου. Τηλ.: 27350 31 519
Μαγούλα - Κοινοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Πολιτιστικού Κέντρου. (Πολυτεχνείου 2) Τηλ.: 210 5558 012
Μάνδρα - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Θεμιστοκλέους 10) Τηλ.: 210 5551 315
Μαραθώνας - Βιβλιοθήκη Μορφωτικού Συλλόγου. Τηλ.: 22940 67 801
Μαραθώνας - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Πλατεία Γερομοναίκων) Τηλ.: 22940 67604, 22940 66 240
Μαρκόπουλο - Δημοτική Βιβλιοθήκη Μεσογαίας. (Γ. Παπαβασιλείου 34) Τηλ.: 22990 49 393
Μαρούσι - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Παλαιολόγου 9) Τηλ.: 210 8021 308, 210 6126 343
Μέγαρα - Βιβλιοθήκη Συλλόγου "Θεογνίς". (28ης Οκτωβρίου 76) Τηλ.: 22960 26 990, 22 960 28 758
Μέγαρα - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Χρ. Μωραϊτου & Γ. Μαυρουκάκη) Τηλ.: 22960 23 100, 22960 25 399, 22960 82 334
Μελίσσια - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (17ης Νοέμβρη 15 & Αγ. Γεώργιου) Τηλ.: 210 6136 169, 210 6138 802, 210 6139 592
Μοσχάτο - Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Πίνδου 36 και Ιερόθεου) Τηλ.: 210 9414 314
Νέα Ερυθραία - Βιβλιοθήκη Οργανισμού Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών. (Φλέμινγκ 6) Τηλ.: 210 625 2634
Νέα Ιωνία - Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου Ενώσεως Σπάρτης Μικράς Ασίας. (Αλατσάτων 27, Νέα Ιωνία) Τηλ.: 210 2770 978
Νέα Ιωνία - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Πισιδίας 4) Τηλ.: 210 2771 932, 210 2731 932
Νέα Πεντέλη - Κοινοτική Βιβλιοθήκη. (Αγίας Παρασκευής 22) Τηλ.: 210 8040 523
Νέα Φιλαδέλφεια - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Ν. Τρυπιά 45) Τηλ.: 210 2582 466, 210 2582 412
Νέα Σμύρνη - Δημοτική Βιβλιοθήκη Εστίας.
Νέο Ψυχικό - Δημοτική βιβλιοθήκη. (25ης Μαρτίου 19) Τηλ.: 210 6725 690
Νέο Ψυχικό - Βιβλιοθήκη Ελληνικής Λέσχης Βιβλίου. (Δ. Σολωμού 15, Φάρος) Τηλ.: 210 6463 888
Νίκαια -Βιβλιοθήκη Φιλολογικού Συλλόγου. (Καραϊσκάκη 2) Τηλ.: 210 4912 785
Νίκαια - Δημοτική βιβλιοθήκη.
(Αρκαδίου 23) Τηλ.: 210 4936 680
Παράρτημα: (Πέτρου Ράλλη 121) Τηλ.: 210 4933 300
Παιανία - Δημοσθένιος Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Πλ. Δημοσθένους) Τηλ.: 210 6646 575
Παλαιό Φάληρο - Βιβλιοθήκη Ιδρύματος Ευγενίδου. (Λ. Συγγρού 387) Τηλ.: 210 9469 600, 210 9469 631-2.
Παλαιό Φάληρο - Δημοτική Βιβλιοθήκη.
(Τρίτωνος 118) Τηλ.: 210 9812 390
Παράρτημα Κοψαχίλας: (Σολωμού 40, Αθήνα) Τηλ.: 210 9818 663, 210 9812 390, 210 9883 588
Παλλήνη - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Πεντέλης 3) Τηλ.: 210 6666 709
Παπάγου - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Ελευθερίου Βενιζέλου 1) Τηλ.: 210 6529 063, 210 6536 989
Πειραιάς - Βιβλιοθήκη Συνδέσμου "Ζήνων". (Κολοκοτρώνη 80) Τηλ.: 210 4170 810
Πειραιάς - Δημοτική Βιβλιοθήκη
Κεντρική: (Ελ. Βενιζέλου 22 & Κολοκοτρώνη) Τηλ.: 210 4194 619
Παραρτήμα: (Χατζηκυριακού 89) Τηλ.: 210 4194 490
Παραρτήμα: (Αργυρόκαστρου 8) Τηλ.: 210 4194 487
Παραρτήμα: (Φαληρέως 5) Τηλ.: 210 4194 544
Περιστέρι - Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου Δήμου. (Πλατεία Δημοκρατίας) Τηλ.: 210 574 020
Πετρούπολη - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Μπουμπουλίνας 59 και Αθανασίου Διάκου) Τηλ.: 210 5025 250
Πεύκη - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Λ.Ειρήνης 17) Τηλ.: 210 6128 825, 210 6125 445
Πλάκα - Βιβλιοθήκη Θεμάτων Ισότητας και Φύλου. (Καπνικαρέας 19α και Μητροπόλεως, Αθήνα) Τηλ.: 210 3215 618, 210 3212 094
Πόρος - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Χάρτης) Τηλ.: 22980 25 936
Ραφήνα - Δημοτική Bιβλιοθήκη Πνευματικού Πολιτιστικού Κέντρου. (Δαβάκη Πίνδου & Εθν. Αντιστάσεως) Τηλ.: 22940 26 341, 22940 26 349
Σαλαμίνα - Βιβλιοθήκη Μουσείου Λαϊκής Τέχνης & Ιστορίας. (Κων/νου Καραμανλή 1, Δημαρχιακό Μέγαρο) Τηλ.: 210 4654 180
Σπάτα - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου "Χρήστος Μπέκας". (Σταύρου Μπέκα 5) Τηλ.: 210 6633 124
Σπέτσες - Βιβλιοθήκη Καποδιστριακής Πνευματικής Στέγης. Τηλ.: 22980 73 366, 22980 72 225
Ταύρος - Βιβλιοθήκη Πνευματικού Κέντρου. (Αγ.Γεωργίου 4) Τηλ.: 210 3417 939
Ύδρα - Δημοτική Βιβλιοθήκη. Τηλ.: 22980 53 031, 22980 53 482, 22980 53 003
Χαϊδάρι - Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Λεωφ. Αθηνών και Καραϊσκάκη) Τηλ.: 210 5821 574
Χαλάνδρι - Δημοτική Βιβλιοθήκη Αετοπούλειου Πολιτιστικού Kέντρου. (Φιλικής Εταιρείας & Τομπάζη 18) Τηλ.: 210 6820 464
Χολαργός - Βιβλιοθήκη Πνευματικής Έστίας. (Ασπασίας 83) Τηλ.: 210 6516 645
Χολαργός - Δημοτική Βιβλιοθήκη Πνευματικού Πολιτιστικού Κέντρου. (Περικλέους 55, Δημαρχείο Χολαργού) Τηλ.: 210 6540 948