Τα επιστημονικά δεδομένα αθροίζονται συνεχώς αναδεικνύοντας την καταστροφική επίδραση τέτοιων «πατροπαράδοτων» πρακτικών στον ψυχισμό των παιδιών μας.
Η σωματική τιμωρία των παιδιών, εξακολουθεί να υφίσταται και σήμερα, ως μέσο διαπαιδαγώγησης , χρόνο με το χρόνο αποδεικνύεται πως έχει τα αντιστρόφως ανάλογα αποτελέσματα από τα ζητούμενα.
Το τελευταίο μάλιστα διάστημα υπάρχει μια γενική κινητοποίηση για την κατάργηση της σωματικής τιμωρίας. Η UNICEF και η Διεθνής Κίνηση για την Εξάλειψη της Σωματικής Τιμωρίας, προσπαθούν να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες να ψηφίσουν το νόμο που την απαγορεύει.
Έρευνα του Τουλέιν που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics υποστηρίζει πως τα παιδιά που υποβάλλονται σε σωματική τιμωρία έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν επιθετικά όταν μεγαλώσουν.
Τα παιδιά που είχαν υποβληθεί σε σωματική τιμωρία δύο φορές τουλάχιστον το μήνα που προηγήθηκε της έρευνας είχαν 50% αυξημένες πιθανότητες να μπλεχτούν σε καβγάδες, να καταστρέψουν πράγματα και να είναι εχθρικά με τους γύρω τους, μέχρι να γίνουν 5 ετών. Η ίδια έρευνα υποστηρίζει πως τα παιδιά που τρώνε ξύλο, είναι πιθανότερο να γίνουν εριστικά, να απαιτούν άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών τους και να έχουν ξεσπάσματα θυμού. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με άλλη μελέτη που διεξήχθη από το πανεπιστήμιο του Νιού Χαμσάιρ, η σωματική τιμωρία συνδέεται με μειωμένο IQ, γεγονός που αποδίδεται στο αίσθημα φόβου και το στρες που δημιουργεί η απειλή του ξύλου.
Παρ΄όλα αυτά οι επιστήμονες διαχωρίζουν τη μια ξυλιά σε στιγμή εκνευρισμού, από τη συστηματική κακοποίηση.
Στη Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Αγγλία, συναντάμε τα υψηλότερα ποσοστά επιβολής σωματικής τιμωρίας ενώ τα χαμηλότερα στη Σουηδία, η οποία ήταν κι η πρώτη χώρα που απαγόρευσε με νόμο τη σωματική τιμωρία των παιδιών.
Στη χώρα μας σε έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Αιγαίου βρέθηκε ότι παρά την πρόσφατη απαγόρευσή της , η σωματική τιμωρία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από το 53% των γονιών.
Το μόνο που μαθαίνουμε στα παιδιά μας με το να τους επιβάλλουμε τους κανόνες με ξύλο είναι να λύνουν τις διαφορές τους με βίαιο τρόπο. Επιβάλλοντας την πειθαρχία με το φόβο του χαστουκιού κι όχι εξηγώντας το γιατί, έχουμε μόνο βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα.