Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

Ο Εθελοντής εμπνεόμενος από τις παραπάνω Αρχές ενεργεί σύμφωνα με τους παρακάτω Κανόνες, στους οποίους πιστεύει απόλυτα:
1.    Ο Εθελοντής έχει πίστη σ’αυτό που κάνει και προσπαθεί να το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
2.    Ο Εθελοντής συνδυάζει τη διαυγή αγάπη, τη συνέπεια, τη αυτοπειθαρχία και την ανιδιοτέλεια του αληθινού ανθρώπου.
3.    Ο Εθελοντής κινείται στα πλαίσια της συνειδητοποίησης των ορίων του και της ανίχνευσης των πραγματικών αναγκών του πλησίον του, τις οποίες και προσπαθεί να ικανοποιήσει. Με τον τρόπο αυτό ασκεί την επιστήμη της αυτογνωσίας και την τέχνη της επικοινωνίας.
4.    Ο Εθελοντής γνωρίζει ότι θα συναντήσει την αναγνώριση αλλά και την απόρριψη των «θεατών» της ζωής. Δεν στηρίζεται επομένως στην κριτική των άλλων αλλά στη φυσική, πηγαία θέληση του να προσφέρει.
5.    Ο Εθελοντής δεν αυτοπροβάλλεται αλλά αφήνει το έργο του και το παράδειγμα του να μιλήσουν γι’αυτόν. Το όνομα του είναι η ανωνυμία.
6.    Ο Εθελοντής προσπαθεί να καλύψει την ανάγκη του πλησίον που θα του παρουσιαστεί, μικρή ή μεγάλη. Γνωρίζει ότι η μεγάλη ανάγκη ήταν κάποτε μικρή που μεγάλωσε μέσα στην αδιαφορία, την εγκατάλειψη και την εκμετάλλευση. Δεν διστάζει να ζητήσει τη βοήθεια των ομοίων του, αν καταλάβει ότι στη συγκεκριμένη στιγμή δεν μπορεί να βοηθήσει με τον τρόπο που επιβάλλεται.
7.    Ο Εθελοντής εκτιμά και σέβεται απόλυτα την προσωπικότητα όλων των ανθρώπων, και εκείνων που πάσχουν και εκείνων που προσφέρουν. Τούτο διότι αντιλαμβάνεται ότι η προσωπικότητα του καθενός είναι μοναδική, φέρει εντός της ικανότητες χρήσιμες για όλους, τις οποίες χρειάζεται ο άνθρωπος να καλλιεργήσει προκειμένου να ωφελήσει την ανθρωπότητα.
8.   Ο Εθελοντής αποφασίζει ελεύθερα, ανάλογα με τις εκάστοτε ατομικές του συνθήκες, πως, που, πότε και σε ποιόν θα προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες. Εντάσσει τις ενέργειες του στη συλλογικότητα, προσπαθώντας να επιτύχει τον μέγιστο βαθμό συνεργασίας με τους ομοίους του και την καλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα.
9.   Ο Εθελοντής δεν προσφέρει από το περίσσευμα του, ούτε από το υστέρημα του. Γνωρίζει ότι τίποτε δεν είναι δικό του και όταν χρειάζεται κάτι, σπεύδει να το βρει για να το προσφέρει, είτε το κατέχει, είτε όχι.
10. Ο Εθελοντής οφείλει να έχει κατανόηση, υπομονή, αυξημένη εγρήγορση και επιμονή. Η απογοήτευση και ο ενθουσιασμός είναι οι δύο εχθροί του.